Zaterdag 16 februari 2008, Concertgebouw Amsterdam
Radio Philharmonisch orkest o.l.v. Vladimir Ashkenazy
Sibelius: Symfonie nr. 1
Sibelius: Rakastava
Sibelius: Symfonie nr. 7
In de cd's die ik koop schrijf ik steevast de aankoopdatum: op een paar dagen na kocht ik precies tien jaar geleden (21 februari 1998!) twee Double Decca's met de complete Sibeliussymfonieën door het Philharmonia Orchestra o.l.v. Ashkenazy. Het zijn fraaie uitvoeringen die de vergelijking met die van Davis en Vänska prima kunnen doorstaan. Ashkenazy's opname van de Tweede is misschien wel de allermooiste - het koper (trompet) in het tweede deel speelt subliem! En zomaar met het Radio Philharmonisch deze meesterpianist en groot Sibeliusdirigent op een zaterdagmiddag in het Concertgebouw met een all-Sibeliusprogramma! Het was een geweldige middag. Een Sibeliussymfonie hoor je zelden, en dan helemaal niet de Zevende, dat onbetwiste meesterwerk. Die eerste minuten met de strijkers: fantastisch. Het slot van de symfonie is evenzeer grandioos gecomponeerd. Een paar jaar geleden speelde het KCO dit stuk tijdens een concert in de A-serie, maar dat was een matige uitvoering. Vandaag kreeg het door het prachtig spelende Radio Philharmonisch o.l.v. Ashkenazy een geweldige uitvoering: breed, gedetailleerd en warmbloedig. Ook de Eerste kreeg een brede, doorzichtige uitvoering, langzamer dan ik gewend ben. Maar prachtig gespeeld en vol emotie. Het kleine maar subtiel geïnstrumenteerde Rakastava vormde een fraaie overgang. Ook heerlijk: het publiek was nagenoeg muisstil.
Net als in deze weblog (klik hier) een fraaie foto van de Finse meester (zelfde fotosessie?) - als je op de foto klikt komt-i nog mooier op je scherm. (Geldt trouwens ook voor de erg grappige en toepasselijke foto van Ashkenazy).
1 opmerking:
Mijn allereerste klassieke concert was met Sibelius en Ashkenazy! (1988 RphO o.l.v. Paavo Berglund)
Vladimir Ashkenazy zou het derde pianoconcert van Rachmaninov spelen. Omdat hij enige tijd ziek was geweest, werd dit vervangen door het eerste pianoconcert van Beethoven.
Na de pauze klonk de zesde symfonie van Jean Sibelius. Ik kende de muziek van Sibelius nog niet, maar maakte associaties met Finse meren en bossen.
Bijzondere herinnering.
Vijf jaar later in 1993 later zag ik met eigen ogen de Finse natuur die Sibelius in zijn muziek weet op te roepen.
Op mijn verjaardag (16 juli) stond ik in Helsinki bij het Sibelius monument.
Een reactie posten