16 februari 2014

Concert 13 februari 2014


Donderdag 13 februari 2014, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Pablo Heras-Casado
Janine Jansen, viool

Sjostakovitsj: Festivalouverture
Szymanowski: Vioolconcert nr. 1
Sibelius: Symfonie nr. 2

Tja, een wat lastig verhaal. Ik kocht ruim een week van tevoren een los kaartje voor dit concert, en koos een plaats zowat midden in het orkest: op de voorste rij op het podium aan de kant waar de dirigent de trap afkomt, en dan juist op de hoek naast de trap. Enfin, Heras-Casado en Janine Jansen op intieme afstand voorbijkomend, maar zo dichtbij zaten ook de trombones, de tuba, trompetten en contrabassen. Ik heb een boeiende avond gehad; ik zat zowat in het orkest zonder te hoeven spelen. Maar een afgewogen oordeel over de uitvoeringen is eigen nauwelijks te geven: daarvoor werden bepaalde orkestgroepen teveel over- en onderbelicht. Wat wel opviel: Heras-Casado is bovenal punctueel en gericht op netheid, en minder op meeslependheid. Dat maakte vooral Sibelius wat statisch. Janine Jansen blijft een muzikaal fenomeen. Dat kwam vooral tijdens de toegift het best tot uiting: samen met concertmeester Liviu Prunaru speelde ze een deel uit de sonate voor twee violen van Prokofiev.

09 februari 2014

Concert 6 februari 2014

Donderdag 6 februari 2014, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Gustavo Gimeno
Yefim Bronfman, piano

Sibelius: De zwaan van Tuonela
Lindberg: Pianoconcert nr. 2
Strawinsky: Jeu de cartes
J. Strauss jr.: Ouverture Die Fledermaus

Ja, ik had graag Jeu de cartes en de Fledermaus-ouverture door Jansons gedirigeerd gehoord. Maar het mocht niet zo zijn; zijn artsen zorgen ervoor dat hij al dirigerend en afzeggend de tachtig gaat halen, en een afzegging zo af en toe ten gunste van andere concerten neem ik dan op de koop toe. Soms weten ze Haitink te strikken, en nu dan een orkestlid waarvan ik niet wist dat hij dirigeer-aspiraties had. Het pakte allemaal uitstekend uit: Gustavo Gimeno is meer dan een talent. Sibelius klonk prachtig en zeer stemmig, Bronfman beukte en pingelde een half uur lang verrukkelijk door het nieuwe pianoconcert van Lindberg, en Jeu de cartes en de Fledermaus-ouverture klonken zwierig en scherp. Een raar programma dat een aparte invulling kreeg. Gimeno werd na afloop luid toegejuicht, terecht! Tijdens dit concert werd bovenstaande foto genomen die ik van de Facebook-pagina van het KCO plukte.