26 februari 2012

Concert 24 februari 2012


Vrijdag 24 februari 2012, Concertgebouw Amsterdam
Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Bernard Haitink

Beethoven: Ouverture Leonore 3
Beethoven: Symfonie nr. 4
Beethoven: Symfonie nr. 7


En wederom een fantastisch Beethoven-Haitink-concert. Met het Chamber Orchestra of Europe komt de bijna 83-jarige Haitink tot verrassende nieuwe inzichten: gedreven tempi (soms zet hij er extra vaart achter), heftige impulsen en accenten (de linkervuist gaat vaker omhoog dan in welk repertoire ook) en ritmisch en technisch nagenoeg perfect (vooruit: het KCO is stellig een beter orkest!). Maar ik hoorde nog nooit zo'n prachtige Vierde; het slotdeel knalde de zaal in. En bij het KCO dirigeerde Haitink een aantal jaren terug ook al een fraaie Zevende, maar zo energiek en soms zelf stormachtig als tijdens dit concert hoorde ik het stuk nog niet eerder. Het houdt maar niet op.

Concert 21 februari 2012


Dinsdag 21 februari 2012, Concertgebouw Amsterdam
Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Bernard Haitink
Renaud Capucon, viool
Gautier Capucon, cello
Frank Braley, piano

Beethoven: Ouverture Egmont
Beethoven: Tripelconcert
Beethoven: Symfonie nr. 6 'Pastorale'


Verspreid over twee seizoenen voert Haitink met het Chamber Orchestra of Europe alle beethovensymfonieën uit. Vorig jaar januari de eerste twee concerten van de cyclus (zie hier en hier de weblogs daarvan); en nu in een week tijd de drie overige concerten. Vanavond een voor mij extra bijzondere aflevering, vanwege het verrukkelijke Tripelconcert dat ik nog nooit eerder live hoorde. Muzikaal misschien niet Beethovens meest vooruitstrevende stuk, maar vernieuwend is het wel door de bezetting natuurlijk. Verder een werk vol zalige muziek waarin juist de cello, waarvoor Beethoven geen soloconcert componeerde, in alle drie de delen de toon zet. En wie blijft ongevoelig voor dat korte tweede deel; hoe fraai dramatisch speelde Gautier Capucon hier zijn solo! Haitink had sowieso een prachtig trio solisten uitgekozen: goed op elkaar ingespeeld, muzikaal en enthousiast. Na de pauze werd duidelijk dat Haitink de beste pastorale-dirigent is die ik ken. Zijn opname met het Concertgebouworkest uit de jaren tachtig is van een grote schoonheid, en enkele jaren geleden dirigeerde hij bij hetzelfde orkest in de Kerstmatinee een zo mogelijk nog fraaiere Pastorale: een beetje lijzig-larmoyant, maar uiterst precies en oorstrelend. En nu een hoekiger, bruisender aanpak, en even geweldig. Een zaligmakend concert.

22 februari 2012

Opera 17 februari 2012


Vrijdag 17 februari 2012, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera

Rimski-Korsakov: De legende van de onzichtbare stad Kitesj en het meisje Fevrona

Fevrona - Svetlana Ignatovich
Prins Vsevolod - Maxim Aksenov
Vorst Joeri - Vladimir Vaneev
Grisjka Koeterma - John Daszak
Knaap - Mayram Markov
Fjodor Pojarok - Alexey Markov
Koor van De Nederlandse Opera, Nederlands Concertkoor
Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Marc Albrecht

Nu dan wel de hele Kitesj uitgezeten, en om met de conclusie te beginnen: ik ben blij dat ik de vorige keer vroegtijdig op de fiets stapte voor het concert van het KCO (zie hieronder). Als ik toen de opera had uitgezeten, was ik deze avond niet nog een keer gegaan. Kortgezegd vind ik de opera te wisselvallig en te mager van kwaliteit om de publicitaire heisa te rechtvaardigen die DNO en in hun kielzog sommige recensenten hebben gemaakt. Er zitten enkele fraaie momenten in de opera (de opening van het eerste bedrijf, het eerste deel van het derde bedrijf tot aan het symfonische tussenspel en de eerste vijf minuten van het vierde bedrijf). Maar de drie uur daartussen en daaromheen zijn eigenlijk oersaai. Dat eerste bedrijf wordt wel erg zoetjes en tyoerend voor het geheel: mooi meisje en mooie jongen ontmoeten elkaar en zijn meteen verliefd, en gaan dan kleren verstellen en afwassen... Het tweede bedrijf eindigt dan wel heftig, maar heeft eerst een half uur nodig om de situatie neer te zetten. Het vierde en laatste bedrijf spant de kroon in eindeloosheid. Rimski-Korsakov wilde hiervan duidelijk een kopie van het derde bedrijf van Parsifal maken: een stichtelijke 'Auslaut', maar zijn kopie kan dramatisch en muzikaal niet in de schaduw ervan staan. Vooruit, ook enkele mooie momenten, zoals het eerste deel van het derde bedrijf, met fraaie terneergeslagen koren en een fraai aandeel van de knaap, prachtig gezongen door Mayram Markov. Aan de uitvoering lag het verder geenszins; prima hoofdrolzangers en een uitstekend spelend orkest. De aanvankelijk aangekondigde Robert Holl zou stellig meer hebben gemaakt van de rol van Vorst Joeri.

12 februari 2012

Concert 8 februari 2012


Woensdag 8 februari 2012, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Myung-Whun Chung
Janine Jansen, viool

Kodály: Dansen uit Galánta
Mendelssohn: Vioolconcert
Bartók: Concert voor orkest


Eigenlijk had hier een weblog over de premièrevoorstelling van de opera Kitesj van Rimski-Korsakov moeten staan. Daar heb ik ook eerst gezeten. De opera begon om half zeven; het stuk tot aan de eerste pauze om kwart voor acht vond ik vooralsnog niet erg overweldigend. Omdat er toch nog een tweede bezoek gepland staat, besloot ik mijn jas aan te trekken en naar het Concertgebouw te fietsen. Daar begon om kwart over acht dit heerlijke programma, geleid door een beheerste dirigent die het orkest prima in de hand had en tot krachtig en virtuoos spel verleidde. Chung repeteert volgens mij uiterst precies, en geeft het orkest daarna tijdens het concert veel ruimte. Soms zijn er wat oneffenheden daar waar het orkest behoefte heeft aan gerichte aanwijzingen, maar de uitvoeringen zitten vol energie en overtuiging. Kodàly en Bartòk klonken prachtig! Janine Jansen blijft een uiterst muzikale violiste. In de samenwerking met het orkest waren er eveneens enkele missertjes, maar beiden tekenden voor een relatief ingehouden en vloeiende uitvoering van dit sublieme en bepaald niet eenvoudige vioolconcert. Uiteraard moest op het mooiste moment van dit werk (de overgang van solocadens naar de orkestpartij) iemand in het publiek een hoest de zaal inslingeren. Bij haar Bach-toegift kreeg Jansen de zaal wel muisstil.

06 februari 2012

Concert 1 februari 2012


Woensdag 1 februari 2012, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Myung-Whun Chung

Von Weber: Ouverture Der Freischütz
Schubert: Symfonie nr. 8 'Unvollendete'
Brahms: Symfonie nr. 2


Een geweldig klassiek programma, door een KCO in topvorm onder leiding van een grootse dirigent zonder opsmuk. Ik zat op het podium ergens langs de wand - wat kan een mens zich nog meer wensen? Alles klonk lekker vol en romig, even niks slankmakends of biologisch-dynamisch. Maar alleszins stijlvol. Chung is een verklaard Giulini-adept, en dat vind ik alleen maar een groot voordeel. Hoe heerlijk dromerig en larmoyant begon die Tweede Brahms. Pas in het derde deel kwamen er wat spitsvondigheden aan te pas. Misschien geen Brahms voor de eeuwigheid, maar ik vond het prachtig. In de Onvoltooide van Schubert relatief langzame tempi, maar die waren effectief: juist in de doorwerking van beide delen komt alleen zo de dramatische kracht het best over het voetlicht. Ik had een kaartje voor het tweede concert van deze combinatie op 8 februari, maar ik geef toch de voorkeur aan de première van Kitesj bij DNO. Het leven is soms gruwelijk hard.