Dinsdag 5 februari 2008, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera
Mozart: Die Entführung aus dem Serail
Konstanze - Laura Aikin
Belmonte - Edgardas Montvidas
Osmin - Kurt Rydl
Blonde - Mojca Erdmann
Pedrillo - Michael Smallwood
Bassa Selim - Steven van Watermeulen
Koor van de Nederlandse Opera
Nederlands Kamerorkest o.l.v. Constantinos Carydis
En drie dagen later meteen weer een revelatie: de jonge Griekse dirigent Constantinos Carydis... onthoud zijn naam! Hij dirigeerde werkelijk fonomenaal Mozart; sinds Harnoncourt klonk in het Muziektheater Mozart niet meer zo fraai als tijdens deze première. Carydis hield weliswaar van temposchommelingen, maar alles klonk uiterst subtiel en precies. Wanneer orkestleden met hun voeten stampen bij de opkomst van een jonge dirigent na de pauze, en dan ook nog tijdens de allereerste voorstelling van een lange reeks, dan is sprake van een wel zeer gelukkige verbintenis.
Ik was weinig fris toen ik naar het Muziektheater fietste, en vreesde een slappe uitvoering. Dan kan zo'n gemiddelde Mozart met lange spreekteksten flink tegenvallen en wordt het vechten tegen de slaap. Maar na drie maten veerde ik op, en bleef tot het einde toe op het puntje van mijn stoel zitten. Dat einde kwam pas laat. Voor wie nog gaat: de avondvoorstelling duurt tot kwart voor twaalf... geen probleem eigenlijk: want je krijgt een verrukkelijke voorstelling voorgeschoteld. Goed gespeeld dus, en ook prima gezongen, en in een bijzonder fraaie en leuke regie. De Nederlandse regisseur Johan Simons maakte er een dubbelzinnige boel van, maar zorgde tegelijkertijd voor een luchtige setting. Het drinklied van Belmonte en Osmin werd kostelijk gespeeld door met name Kurt Rydl, die de voorstelling met zijn présence en acteertalent draagt. Een verrassend goede Entführung!
Helaas zijn op de site van DNO geen foto's meer te vinden, alleen een filmpje. Voor een indruk dus naar de website van DNO.
1 opmerking:
Ik kwam total loss diep in de nacht in Rotterdam aan. Deze voorstelling had bijna drie kwartier langer geduurd dan was gepland.
Deze opera had een enorm gebrek aan tempo. Eerstverantwoordelijke hiervoor was de regisseur, die met veel loos heen en weer gedrentel enorme gaten liet vallen in het tempo van de handeling.
Dirigent Carydis zette de muziek van Mozart energiek en fris aan, maar zijn tempi verzandden regelmatig in saaiheid.
Meerdere scènes vond ik nogal geforceerd, wellicht door gebrek aan acteertalent van de zangers.(Kurt Rydl als Osmin uitgezonderd).
Een reactie posten