27 mei 2007

Concert 25 mei 2007


Vrijdag, 25 mei 2007, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Ingo Metzmacher
Anne Schwanewilms, sopraan

Zuidam: Trance Position
Berg: Drei Bruchstücke uit Wozzeck
Berg: Concertaria Der Wein
Reger: Vier Tondichtungen nach Arnold Böcklin


Een fraai concert in de A-serie met werken waar Metzmacher raad mee wist. Het stuk van Zuidam viel alleszins mee; Trance Position bleek een langzaam, ijl stuk met fraaie klanklagen. Wozzeck heb ik ooit eens bij De Nederlandse Opera gehoord, maar ik was toen nog niet voldoende ingewijd in de twintigste-eeuwse muziek om het stuk te kunnen waarderen. Nu vond ik de tussenspelen fabelachtig mooi, indringend en kleurrijk. Snel maar een cd-opname aanschaffen. De teksten werden bovendien bijzonder fraai gezongen door de Duitse sopraan Anne Schwanewilms. In tegenstelling tot wat bij haar biografie in Preludium staat, was zij eens eerder te gast bij het KCO: ze was in januari 2000 onderdeel van het solistenteam bij de concerten en cd-opname van Mahlers Achtste onder leiding van Chailly. Ze had een fraaie performance bovendien; na de pauze keerde ze voor de concertaria Der Wein in een andere robe terug. De vier Tondichtingen van Reger was een fraaie afsluiter. Niet al te diepgaand, maar fraai georkestreerd en gespeeld.

04 mei 2007

60x Beethoven


Vandaag kwam per post mijn bestelling bij JPC binnen: een 60 cd-box met de 'complete masterpieces' van Beethoven. Een belachelijke aanduiding natuurlijk, maar het gaat erom wat erin zit. Voor € 40,- (!!) koop je 60 cd's met veelal zeer hoog aangeslagen uitvoeringen, eerder verschenen op Sony, RCA en Arte Nova. De symfonieën, concerten, ouvertures en de Missa Solemnis worden gespeeld door het Tonhalle Orchester Zürich, gedirigeerd door David Zinman. Zijn uitvoeringen schijnen zeer verfrissend en bijzonder te zijn. Solisten zijn o.a. Yefim Bronfman en Christan Tetzlaff. De vioolsonates worden gespeeld door Pinchas Zuckerman en Marc Neikrug, de cellosonates door Anner Bijlsma en Jos van Immerseel. Ik ben vooral benieuwd naar de opnames van Zinman; ik haal er meteen opnames van werken in huis die nog in mijn verzameling ontbraken (vooral kamermuziek en liederen). En dat allemaal voor minder dan 1 euro per cd! Ik zal mijn luisterervaringen binnenkort hier beschrijven. Wacht daar niet op en bestel de doos (er staat limited edition op, weer zo'n dooddoener - via jpc.de heb je 'm in een paar dagen in huis).

03 mei 2007

Opera 1 mei 2007


Dinsdag 1 mei 2007, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera

Händel: Hercules

Hercules - Nathan Berg
Dejanira - Ann Hallenberg
Hyllus - Ed Lyon
Iole - Ingela Bohlin
Lichas - Charlotte Hellekant
Koor van de Nederlandse Opera
St. James's Baroque o.l.v. Christopher Moulds

De opera's van Händel behoren niet tot mijn favoriete repertoire, ofschoon ik bij DNO de afgelopen jaren twee keer een geslaagde voorstelling heb gezien. Die opvoeringen werden gegeven in de Stadsschouwburg; nu dan in het Muziektheater. Het lag niet alleen aan de locatie natuurlijk, maar ik heb van deze opvoering van dit muzikale drama (Hercules is eigenlijk geen opera) niet bepaald genoten. Meest ergerlijk vond ik de dirigent die zich vooral concentreerde op zijn orkest; de zangers liet hij aan hun lot over. Dat waren evenzeer geen sterzangers, en tja, dan vormen die da capo-aria's taaie kost. Je hebt er superieure zangers voor nodig - de opnames van Anne-Sofie von Otter maken duidelijk hoe het ook kan. Ingela Bohlin bijvoorbeeld zong op het eerste gehoor wellicht fraai zuiver, maar bij de eerste de beste versiering kwam ze in moeilijkheden. Bovendien had ze een kleine stem, en wanneer de regisseur haar tijdens haar aria's diep het podium instuurde kwam ze nauwelijks boven het basso continuo uit... En de dirigent had daar geen oor voor. Geen enkele zanger stak boven de rest uit; ook de belangrijkste zanger op het podium Ann Hallenberg vond ik maar net voldoende. De derde akte bevat de meest interessante muziek: de waanzinaria van Hercules en de waanzinscène van Dejanira vormen muzikaal het hoogtepunt van de voorstelling. Maar daar moet je wel ruim twee uur op wachten. Het koor werd in de recensies de hemel in geprezen, en inderdaad: dat zong goed.