17 maart 2007

Concert 16 maart 2007










Vrijdag 16 maart 2007, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Esa Pekka Salonen
Lang Lang, piano

Beethoven: Pianoconcert nr. 4
Sibelius: Lemmikäinen-suite

Ik ben een groot liefhebber van de muziek van Sibelius. Helaas worden zijn meesterwerken nog veel te weinig gespeeld. Het KCO is op papier een ideaal orkest voor Sibelius, dus als de gelegenheid zich voordoet... Enfin, de eerste uitvoering van de complete Lemmikäinen-suite door het KCO gedirigeerd door de Fin Salonen kon ik niet missen. Ik moet bekennen die suite zelf ook nog nooit in zijn geheel beluisterd te hebben, en daarmee heb ik mezelf enorm tekort gedaan (ik heb overigens wel twee uitvoeringen in de kast staan: Colin Davis met het London Symphony en Osmo Vanskä met het Lahti Symphony!). Het stuk gaat integraal op de iPod! Wat een sublieme, rijke muziek. Het eerste deel Lemmikäinen en de jonkvrouwen van het eiland is wat breedsprakig, maar de instrumentatie is geweldig. De schoonheid van De zwaan van Tuonela is genoegzaam bekend. Dat geldt niet voor wat mij het subliemste deel van deze suite lijkt: Lemmikäinen in Tuonela. Halverwege het deel schreef Sibelius één van zijn mooiste stukken muziek. Deze twee laatstgenoemde delen werden overigens in omgekeerde volgorde gespeeld. Het slotdeel Lemmikäinens keert huiswaarts is een heerlijk felle uitsmijter. De suite werd door het KCO onder de bezielende leiding van de eeuwig jong uitziende Salonen fraai en veelkleurig uitgevoerd. Het orkest was wel hoorbaar te onbekend met deze muziek om die extra lading mee te geven wat ze bij Bruckner en Mahler wel kunnen. Meer Sibelius derhalve, en dan niet alleen de Tweede en Vijfde symfonie! Hieronder een prachtige foto van de oude Finse meester - ik heb hiervan een ansichtkaart aan de muur van mijn studeerkamer hangen. Als je op de foto klikt krijg je hem helemaal fraai op je scherm. Ik zal eens een aparte log aan Sibelius wijden.
Voor de pauze excelleerde de jonge Chinese pianist Lang Lang in Beethovens Vierde pianoconcert, een relatief timide concert dat desondanks in veel opzichten een baanbrekend werk is. Het tweede deel is hondsmoeilijk om uit te voeren, maar Lang Lang en Salonen kregen het voor elkaar de balans perfect te laten zijn.

1 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Ook dat ben ik met je eens: dat Sibelius veel te weinig gespeeld wordt!
Heb je de 15CD box The Essential Sibelius al aangeschaft? (BIS label), voor zo´n 70 euro,TOPuitvoeringen olv Osmo Vänskä, met Leonidas Kavakos (Vioolconcert). Anne Sophie von Otter (Liederen).
Het vierde pianoconcert van Beethoven (is het nu een dialoog van God de Vader met zijn Zoon?) wordt door 80% van de pianisten beschouwd als hèt pianoconcert, althans dat beweerde Lang Lang in Klassieke Zaken.
Nu speelde het fenomeen Lang Lang een jaar eerder dit pianoconcert met het RphO olv Gergiev: het publiek was uitzinnig er een volgde een toegift... En dan merk je het verschil met het bezadigde KCO publiek (woensdagavond)... Geen toegift, ondanks mijn hartstochtelijke bravo´s vanaf het Podium.
Ik wens het KCO een meer muzikaler publiek, gelukkig ben jij Jan Anton er één van (en bravo! roepen hoor, dat doe ik ook altijd als ik het geweldig vind).

Groeten Leen Roetman, Rotterdam.

11 juli, 2007 00:18  

Een reactie posten

<< Home