25 september 2016

Concert 14 en 16 september 2016

Woensdag 14 en vrijdag 16 september 2016, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Daniele Gatti
Annette Dasch, sopraan
Karen Cargill, mezzo-sopraan
Groot Omroepkoor

Mahler: Symfonie nr. 2

In twee dagen tijd twee keer naar Mahler 2. Gatti's eerste reguliere abonnementsconcerten als chefdirigent. We gaan een zeer boeiende periode tegemoet. Chailly was overgecontroleerd, en Jansons gewoon bijna standaard perfect. Gatti zal zijn diepe dalen kennen, maar ook concerten van onvergelijkbare hoogten. Hij is de man van het moment, soms wat onberekenbaar, maar daardoor juist extra spannend. Het bleek wel tijdens deze twee concerten. Op de woensdagavond klonk de Tweede Mahler ongepolijst, maar krachtig en vol energie. Twee dagen later liet Gatti het orkest meer de vrije loop, leek de symfonie zeker tien minuten langer te duren, liet hij meer stiltes vallen. In beide uitvoeringen was de spanning te snijden, speelde het orkest met een uiterste aan concentratie, en: klonk er tijdens beide concerten op de meest ongelukkige momenten een telefoon vanuit het publiek. De Tweede Mahler is een geweldige symfonie, en na de evenwichtige en grandioze uitvoeringen onder Jansons (zie hier en hier) geeft Gatti nu met eigenzinnigheid en straatvechtersmentaliteit een unieke en boeiend vervolg. Het zal niet altijd zo perfect zijn als met Jansons, maar zeker minstens zo boeiend. Ik hoop zeer dat Gatti de tijd neemt (en krijgt) om die Mahlers en Bruckners meerdere keren uit te voeren, in herhaling te nemen. Na het vrijdagavondconcert ging met ik met mijn concertgenoot nog wat eten bij souper-restaurant Bark in de Van Baerle. Gatti kwam na een halfuurtje met gevolg aan de tafel naast ons zitten. Hij lust wel een Heineken bij de pasta, zo bleek. En 'grazie' toen ik hem complimenteerde met het concert. Allora! De foto hierboven is waard om aan te klikken :-)

17 september 2016

Concert 29 augustus 2016

Maandag 29 augustus 2016, Concertgebouw Amsterdam
European Union Youth Orchestra o.l.v. Bernard Haitink
Lorenza Borrani, viool
Paul Watkins, cello
Kai Frömbgen, hobo
Stefan Schweigert, fagot

Haydn: Sinfonia concertante
Bruckner: Symfonie nr. 7

Haitink is onvermoeibaar en lijkt zich dit jaar te richten op Bruckner. Eerder dit jaar de Negende (zie hier), nu de Zevende en uit de pers vernam ik lovende berichten over concerten tijdens het Luzern Festival met de Achtste die direct na deze serie met het EU Jeugdorkest plaatsvonden. En begin 2017 keert Haitink na enkele jaren afwezigheid weer terug bij het KCO met wederom de Zevende. De Zesde lijkt hij te mijden, want die heb ik nog nooit door hem gedirigeerd gehoord helaas. Enfin, deze Zevende vond ik niet zijn beste, maar dat lag eerder aan het te grote en wat zenuwachtig klinkende orkest; het leek wel alsof de uitbreiding van het EU ook orkestrale consequenties heeft. De spanning tijdens de Negende miste ik deze avond, ook al blijft het natuurlijk een genot Haitink te zien dirigeren en controleren. Voor de pauze een aardige opvuller met het speelse en energieke Sinfonia concertante van Haydn; dat hoorde ik nog nooit eerder. Een rare solistische bezetting: Haydn had stellig wat goed te maken of te regelen met enkele muzikanten. De foto hierboven haalde ik van een twitteraccount. Het geheel eens vanuit een ander perspectief, gemaakt tijdens het slotapplaus.