30 maart 2011

Concert 17 maart 2011


Donderdag 17 maart 2011, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. David Zinman

Turnage: Texan Tenebrae
Britten: Sinfonia da Requiem
Mahler: Nicht zu schnell uit Pianokwartet (orkestr. Matthews)
Schumann: Symfonie nr. 4


Normaliter zorgt Zinman voor goede, gedegen uitvoeringen die je de volgende dag alweer vergeten bent. Dat zou bij dit concert ook gebeurd zijn als het bij de eerste drie werken van dit programma was gebleven. Interessant, mooi gespeeld, maar niet echt pakkend. De uitvoering van de Vierde van Schumann was echter eentje om nooit meer te vergeten: zo goed hoorde ik dit stuk nog nooit eerder gespeeld, ook niet op mijn gewaardeerde cd-uitvoering door Sawallisch. Met relatief hoge tempi, uiterst doorzichtig orkestspel en fijnzinnige accentueringen zorgde Zinman voor een uitvoering die deze symfonie nog overtuigender liet klinken dan het werk uit zichzelf toch al is. Het eerste en laatste deel slibben door hun hoge tempo en gevlochten thematiek gemakkelijk dicht, maar Zinman had het orkest perfect in de hand en liet het bijzonder scherp en transparant spelen. Het hoge tempo van het 'Ziemlich langsam' in het openingsdeel was een vondst, en de mysterieuze overgang van deel 3 naar deel 4 werd grandioos gerealiseerd. Een geweldige uitvoering!
O ja, voor wie een bespreking van Mahler 8 o.l.v. Jansons mist: ik was door omstandigheden helaas verhinderd...

28 maart 2011

Concert 6 maart 2011


Zondag 6 maart 2011, Vredenburg Leidse Rijn Utrecht
Budapest Festival Orkest o.l.v. Iván Fischer
Petra Lang, sopraan

Wagner: Siegfried Idyll
Wagner: Ouverture en bachanaal uit Tannhäuser
Wagner: Ouverture Die Meisersinger von Nürnberg
Wagner: Siegfrieds Rheinfahrt & Siegfrieds Trauermarsch & Brünnhildes Schlussgesang uit
Götterdämmerung

Ik lig slechts twee te beschrijven concerten achter; het kwam er even niet van ze te beschrijven. Eerst maar deze eerste: een grandioos Wagner-concert in die rare lelijke fabrieksdoos langs de A2, gegeven door het orkest dat Fischer zelf oprichtte en in 25 jaar tijd tot één van de beste ter wereld maakte (welke andere dirigent kreeg dat zo snel voor elkaar?) en met medeneming van een bijzonder overtuigende sopraan die ik nog niet in zo'n zware rol hoorde. De sfeer in de zaal wat mat, maar op het podium gebeurde de spannendste dingen. Tijdens hun tournee door Europa werd dit programma een keer of tien gebracht, soms wel avond aan avond, maar van enige routine was geen sprake. Volgens jaar komt Fischer bij het KCO de Parsifal dirigeren; dat zou wel eens een bijzonder enerverende gebeurtenis kunnen worden! Ik vond nog een andere weblog over dit concert; twee dagen later gegeven in Eindhoven. Daarvan ook de foto, en bij wijze van copyright hier de link.