21 augustus 2010

Concert 19 augustus 2010


Donderdag 19 augustus 2010, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Ton Koopman
Kristian Bezuidenhout, piano

Bach: Orkestsuite nr. 3
Mozart: Pianoconcert nr. 22 KV 482
Haydn: Symfonie nr. 98


Het fijne van de zomer is dat het dan (doorgaans) zomer is, maar als je aan het einde daarvan na twee maanden afwezigheid weer naar het KCO gaat, vraag je je af wat nu eigenlijk de voorkeur verdient. Enfin, het concertseizoen is weer begonnen; er staat veel prachtigs op het programma het komend jaar. Dit eerste concert kreeg echter helaas niet helemaal de invulling waar ik bij dit heerlijke programma op gehoopt had. De orkestsuite van Bach werd fraai gespeeld, en de verschillende muzikale lijnen werden door Koopman en het KCO mooi helder getekend. De Air deed alles heel eventjes zweven. Het 22ste pianoconcert van Mozart is een favoriet van mij, vooral vanwege dat onstellend prachtige middendeel. Ik heb meerdere uitvoeringen op cd, maar geen vind ik ideaal. Malcolm Bolson en John Eliot Gardiner komen nog het dichtst in de buurt. Bezuidenhout en Koopman lukte het helaas ook niet. Ondanks de afwijkende positie van de piano (midden tussen het orkest) en het enthousiasmerende spel van Bezuidenhout, vond ik de uitvoering te licht en te vlak. Bezuidenhout bracht voortdurend versieringen aan, waar soms de originele muzikale lijn al voldoende diepgang bezit. En de soms wat te strenge en voortvarende tempi deden veel details ondergesneeuwd raken. Dat gebeurde ook in de Haydn-symfonie. Een iets lager tempo in het openings- en slotdeel had de uitvoering veel meer body kunnen geven. Koopman dirigeerde staand voor een clavecimbel, waar hij zelf aan het einde van het slotdeel de geste van Haydn aan zijn Londense opdrachtgever speelde. Door het hoge tempo ging het effect daarvan echter volledig verloren. Geweldige muziek allemaal deze avond, maar te weinig uitgewerkt gespeeld.