24 augustus 2012

Concert 23 augustus 2012


Donderdag 23 augustus 2012, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons
Sergei Leiferkus, spreekstem
Groot Omroepkoor

Schönberg: A Survivor from Warsaw
Strawinsky: Psalmensymfonie
Barber: Adagio voor strijkers
Varèse: Amériques

De muzikale zomervakantie is voorbij en aan het einde van de Robeco-serie speelt het KCO zich gewoontegetrouw in voor de korte tournee naar de festivals van Salzburg en Luzern. Dit jaar gelukkig weer met Jansons op de bok, en met twee fraaie programma's waarin voor een deel eerder gespeeld repertoire wordt hernomen.Echter bepaald geen alledaags of licht repertoire! Dit eerste programma kenmerkte zich zowel voor als na de pauze door tegenstellingen. Eerst het ruwe, je bij de lurven grijpende stuk van Schönberg, met niemand minder dan Sergei Leiferkus als spreker. Zijn Russische accent bij deze Engelstalige tekst: het had wel iets authentieks. Ik hoorde het stuk ooit eerder bij het KCO, toen voorafgaand aan Mahlers Vijfde gedirigeerd door Klaus Tennstedt. Hierna de veel meer ingehouden en vrediger Psalmensymfonie, dat vorig jaar september voorafging aan het Requiem van Mozart (zie hier de weblog daarvan). Toen was ik er niet van onder de indruk, waarschijnlijk mede doordat ik mentaal gefocust was op dat Mozart Requiem. Nu vond ik het het een uitermate prachtig stuk, fraai gezongen door het Groot Omroepkoor. Na de pauze het wat zoete, maar onwaarschijnlijk fraai gespeelde Adagio voor strijkers van Barber. Ik heb er geloof ik niet eens een cd-opname van, je herkent het echter uit duizenden. Pure weelde om de strijkers van het KCO dit te horen spelen. En tja, daarna stroomde het podium weer vol voor Amériques van Varèse, dat vorig jaar oktober tijdens een regulier abonnementsconcert op het programma stond (zie hier de weblog). Nu kreeg het wederom een overrompelende uitvoering; het Robeco-publiek was muisstil en luisterde vol be- of verwondering. Het werk heeft soms wat meligs, met die sirenes en dat duffe toetertje, maar wat een energie zit hierin! Geen muziek om rustig de krant bij te lezen, maar van mij mag dit een echt repertoirestuk worden. De zaal was na afloop veel uitbundiger dan het publiek van de D-serie vorig jaar.
Mooie foto van Varèse van Katherine Young/Getty (en om eventueel gedoe over rechten te vermijden).

Recital 1 juli 2012


Zondag 1 juli 2012, Huis aan de Prinsengracht Amsterdam
Arno Stoffelsma, klarinet
Cathelijne Noorland, piano

Rabaud: Solo de Concours voor klarinet en piano
Berg: Vier Stücke voor klarinet en piano
Brahms: Klarinetsonate nr. 1
Poulenc: Klarinetsonate

Via via was ik uitgenodigd voor dit zondagochtend-huisconcert, door Arno Stoffelsma, klarinettist bij het Gelders Orkest, en pianiste Cathelijne Noorland. Bepaald geen hap-slik-weg-programma: de vier korte stukken van Alban Berg en de late sonate van Brahms zijn serieuze muziekstukken. Het bravourestuk van Rabaud en de relatief lichte sonate van Poulenc liggen gemakkelijker in het gehoor. Brahms is uiteraard de meester van dit viertal. Stoffelsma en Noorland zijn professionales die uitstekend (samen)speelden. Een fraai gespeeld programma van ruim een uur, zo maar bij iemand in de huiskamer aan de gracht. Weer eens wat anders, maar erg fijn!