Vrijdag 12 oktober 2007, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Vladimir Jurowksi
Nikolai Znaider, viool
Eötvös: zeroPoints
Nielsen: Vioolconcert
Rachmaninov: Symfonische dansen
Een jaar na zijn succesvolle debuut (zie hier) wederom een geslaagd optreden van Jurowski. Wat me vooraf reeds, en na afloop van dit concert helemaal bevreemdde: het was slechts een eenmalig optreden met dit programma. Zowel het programma als de kwaliteit van de uitvoeringen verdienden herhalingen. Znaider werd de ster van de avond. Ik hoorde hem al eens eerder (in Rotterdam met Gergiev in het Tsjaikovsky-concert). Een ook nu bleek wat voor sterviolist hij is. Het concert van Nielsen is een uitbundig, haast rapsodisch stuk in twee delen; het eerste deel is zowat een concert op zich. Het publiek barstte na dit deel in een uitbundig applaus los. Dat kwam vooral ook door Znaider, die verrukkelijk vrijuit speelde in nauwe harmonie met dirigent en orkest. En zijn 'Kreisler' Guarneri del Gesù uit 1741 klonk zo prachtig...! De Symfonische dansen van Rachmaninov vormen heerlijk muziek, vooral als ze zo fraai uitbundig en scherp werden gespeeld door dit orkest. Jurowski verdient meer optredens bij het KCO!
1 opmerking:
Een hele mooie avond inderdaad. Het openingsstuk van Eötvös sprankelde en tintelde aan alle kanten. Znaider was geweldig in het vioolconcert van Nielsen. Op zijn debuutCD uit 2000 (toen nog bij EMI) speelt hij ook Nielsen, plus Bruch. Een prachtige, nobele uitvoering. Zijn toon doet me regelmatig aan David Oistrach denken. De symfonische dansen van Rachmaninov klonken prachtig onder Jurowski, vooral in de snellere gedeelten. In de langzamere stukken was het me soms net wat te zwaar en de wals (tweede deel) "zweefde" me niet genoeg. De slotmaten van de finale waren formidabel.
Een reactie posten