Maandag 1 oktober 2007 Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera
Monteverdi: Il ritorno d'Ulisse in patria
Ulisse - Paul Nilion
Penelope - Patricia Bardon
Minerva - Wilke te Brummelstroete
Telemaco - Ed Lyon
Iro - Nigel Robson
Melanto - Tania Kross
Eumete - Paul Agnew
Deze weblog is een voortzetting van een schriftje waarin ik vanaf september 1989 alle bezochte concerten en operavoorstellingen opteken. Ik kan dus nagaan wanneer ik bij de eerdere voorstellingenreeksen deze productie bezocht. Aldus: 10 november 1990, 15 november 1990, 12 juni 1991, 1 maart 1993, 13 oktober 1998. Dit was dus de zesde keer!
Van de herhaling van de drie Monteverdi-producties van Pierre Audi bezocht ik alleen deze Il ritorno. In de jaren negentig heb ik ook Orfeo en Poppea gezien, maar deze Il rotorno was mijn favoriet van de drie. De regie is subliem, het verhaal sterk en boeiend, de zangers uitstekend. En helaas: de voorstelling maakte niet de indruk die ik in mijn herinnering al die eerdere keren wel had. De reden: de hoofdrolzangers Paul Nilion en Patricia Bardon gaven niet de spanning die Anthony Rolfe Johnson en Graciela Araya (in al die vroegere voorstellingen de vaste zangers) wel boden. Ze zongen hooguit verdienstelijk. Maar de dramatiek van Penelopes verzuchtingen aan het begin van de opera en het slotduet waren niet de hoogtepunten die ze wel moesten zijn. En dan moet je het dus verder hebben van de aardige rol van Iro (dit keer wel beter bezet met good old Nigel Robson) en het moment waarop Ulisse zijn boog spant en in anderhalve minuut scenisch meer gebeurt dan in de rest van de drie uur opera bij elkaar. En dat is te mager. Goed zongen ook Wilke te Brummeltroete en vooral Tania Kross. De regie is op zich prachtig. Veel elementen die we ook in Audi's Ring-producties tegenkwamen: de loopbrug dwars over het toneel, de schuin staande staaf, de stalen plaat boven het toneel, het halfronde houten paneel. Ik ben blij deze productie nog eens gezien te hebben, maar bij een herhaling met dezelfde hoofdrolzangers zal ik niet nog eens gaan.
1 opmerking:
Jan Anton, het is ontzettend jammer dat je niet de gehele cyclus hebt gezien! Il Ritorno vond ik ook lang niet zo overweldigend meer als met Anthony Rolfe Johnson. Daarentegen waren Danielle De Niese als Poppea, Jeremy Ovenden als Orfeo, Christianne Stotijn als Arianne en nog vele andere zangers grandioos!
Deze ensceneringen behoren tot de mooiste die ik ooit heb gezien.
Ik heb alle drie de opera's twee keer gezien (Madrigalen 1 keer) en als eerbetoon heb ik in mei van dit jaar nog een witte lelie gelegd op de tombe van Monteverdi in de I Frari kerk in Venetië (400 jaar opera).
Ik zie uit naar Kerstvespers (Mariavespers) door de Nederlandse Bachvereniging.
Een reactie posten