Woensdag 30 maart 2011, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Philippe Herreweghe
Miah Persson, sopraan
Mozart: Symfonie nr. 36
Mozart: Aria 'Un moto di gioia mi sento' KV579
Mozart: Aria 'Ruhe sanft, mein holdes Leben' uit Zaide
Mozart: Aria 'Misera, dove son' KV369
Mendelssohn: Symfonie nr. 3
Ik hoorde bij mijn weten de Linzer-symfonie van Mozart nog nooit eerder live. En net als bij de Prager die later dit seizoen door het KCO wordt gespeeld, heeft deze Mozartsymfonie een langzame inleiding die een wereld op zich vormt waarnaar je nimmer uitgeluisterd raakt. In deze Linzer alleen strijkers, trompetten en hoorns, en fagotten en hobo's. En met name die fagotten en hobo's zorgen voor een geweldige kleuring die de tijd even doen stilstaan. Het kwam er onder de handen van Herreweghe allemaal prachtig uit. De snelle delen waren niet overal even precies, maar de lichte transparantie toets maakte de uitvoering prachtig. De drie aria's bleken teveel niemendalletjes om echt te boeien. De aria uit Zaide bleek nog het boeiendst. Miah Persson zong fraai zuiver en glanzend, maar niet heel dramatisch. De Schotse van Mendelssohn werd bij het KCO 2,5 jaar geleden nog gedirigeerd door Herbert Blomstedt, maar ik kan het stuk niet vaak genoeg horen. Het is een meesterwerk. Herreweghe verzorgde een prachtuitvoering: dramatisch, vloeiend en helder. Herreweghe toverde vergezichten tevoorschijn die ik nog niet eerder in dit stuk had gehoord. Hopelijk blijft hij regelmatig terugkeren bij het orkest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten