Zaterdag 30 januari 2010, Concertgebouw Amsterdam
Orkest van het Mariinski Theater o.l.v. Valery Gergiev
Moessoergski: Nacht op de kale berg
Sjostakovitsj: Symfonie nr. 1
Tsjaikovsky: Symfonie nr. 5
Er zijn hier vooruitlopend op deze log al de nodige ware woorden over dit concert geschreven. Inderdaad: het was een groots, memorabel concert. Het imago van Gergiev, dat je moet doen geloven dat hij per week meer concerten dirigeert dan er concerten zijn en dat hij het op het ultieme moment laat aankomen, werd tijdens dit concert flink tegengesproken. Wie zijn prachtige opname van Tsjaikovsky's Vierde met de Wiener Philharmoniker kent, had het kunnen weten (en ook eerdere concerten wezen er al op): Gergiev is eerder secuur en een controlfreak dan een impulsieve wildebras. Natuurlijk, zo'n Vijfde Tsjaikovsky spelen die Russen desnoods van achteren naar voren en je komt als hoornist pas voor een plek in een Russisch orkest in aanmerking als je bij het proefspel de opening van het tweede deel 200 keer achter elkaar volledig foutloos speelt, maar krijg een orkest maar eens zover dat ze iedere noot en passage spelen alsof het de eerste keer is, met aandacht voor ieder detail en tegelijkertijd vol spanning en dramatiek. Het eerste deel was opmerkelijk door de lage tempi, zowel in de inleiding (er staat: Andante...) als in de lyrische thema's in het vervolg. Maar het Andante cantabile werd zo ontzettend fraai gespeeld, dat ik me volledig gewonnen gaf. Er zat een andere eerste klarinettist na de pauze dan ervoor, maar ook deze speelde zachter dan zacht - hoe fraai die afsluitende noten van dat tweede deel. Gergiev maakte van het slotdeel nu eens niet een uitbundige orkestrale show; ook hier gingen afwerking, orkestrale transparantie en passie hand in hand. Orkest en dirigent hadden al voor de pauze hun visitekaartje afgegeven met een beheerst en verfijnd gespeelde Nacht op de kale berg, en een heerlijk fris gespeelde Eerste Sjostakovitsj. Ondanks dat ik door de volle voorafgaande dagen nogal vermoeid en overvoerd naar het Concertgebouw fietste, deden Gergiev en zijn orkest mijn stemming meteen omslaan in volle concentratie. Goed hoor!
14 opmerkingen:
Wat een fantastische foto van zijn boekanierskop!
Ik sluit me volledig bij je review aan. Een prachtig concert.
In februari zit het venijn trouwens in de start. Vanavond mahler 3 en aanstaande maandag een beethovenprogramma met Pires als solist en Gardiner die het LSO dirigeert. Daarna heb ik anderhalve maand geen kaartjes.
via medici tv kun je uitvoeringen van Gergiev/Mariinsky zien vanuit de Salle Pleyel in Parijs, o.a. Tjsaikovski - no 6 Pathétique
http://www.medici.tv/#/performance/688/
Een avondje Gardiner met het LSO en dan nog met Beethoven lijkt me nauwelijks garant staan voor een avondje genieten.
Idat geval ga ik wel een avondje thuis pimpampetten. Iemand nog behoefte aan een kaartje?
haha nee dank je...Gardiner heb ik in combi met een ''normaal'' symfonie-orkest nog nooit iets horen doen waar ik wakker van bleef. Echt een avondje voor de sponsors die zich eerst lekker volvreten om daarna genoeglijk tijdens de muziek de beursberichten op hun gms te bekijken en te snurken.
GTH wat ben je weer heerlijk cynisch! Ik verheug me er op in London deze zondag (Monteverdi koor, 9e symfonie). Ik mag zelfs een handje gaan geven. Prins Charles komt ook. Lekker snobistisch...
In 2003 hoorde ik met het LSO de 4e symfonie (onduidelijk) en de 5e (dat kan die als geen ander, Revolutie!). Een jaar later hoorde ik de 6e met het LSO, dat was wonderschoon, een verstilde natuur.
Dus NvT vooral gaan ! Laat het pimpampetten maar aan Gerard over.
Hoe vonden jullie de 3e van Mahler?
nee punniken is toch meer mijn ding;-).
ha ha ik heb hier iemand op de bank zitten, die is gestopt met roken, moet wat in zijn handen hebben...punnikken!
Oei!!! Punniken (1 k)
Ah die is dan wel verstandig en gaat niet naar de ''opwindende'' Gardiner;-))
Kijk maar s op medici.tv wat een prachtig dirigerende en uitziende Jurowski doet in Beethoven met het OAE. Daar laat ik wel m'n punnikwerkje voor thuis
Oeioei, GTH, dat is inderdaad niet misselijk wat Jurowski daar laat zien!
Overigens eindig ik mijn klassieke mini-sabbatical door een concert van het KCO met, jawel, John Eliot op de bok (Schumann en Martinu).
Twee jaar geleden kwam Gardiner ook met het LSO en Pires een beethovenprogramma spelen. De destijds uitgevoerde Eroica vond ik erg goed!
Jurowski heb ik een keer met het Rotterdams Phil gehoord, kende zijn dirigeerverrichtingen toen nauwelijks, maar het charisma en de muzikaliteit sprong er direct uit. Ik vind het verschil tussen dirgent A of dirigent B vooral voelbaar in de mate waarop je je een deel van de muziek gaat voelen, in plaats van alleen maar een luisteraar te zijn, en dat ''deel worden van de muziek'' had ik bij dat concert. En nu ik die beelden op medici.tv zie ervaar ik weer die zekerheid en muzikaliteit. Een groot dirigent, zonder meer. Ik las gisteren een recensie van een Beethoven programma met hetzelfde orkest ook, en die gaf de uitvoering het maximaal antal ''sterren''. zie:
http://www.guardian.co.uk/music/2010/jan/31/oae-jurowski-review
Over deel worden van de muziek, deze reactie heb ik geplaatst op de Facebook page van Gardiners's platenlabel SDG (voordat ik jouw analyse las):
"Never I felt Beethoven so close as in the performance of the Ninth Symphony under the baton of Sir John Eliot Gardiner in the Barbican Hall London 7 February 2010!
This were for me the key themes: despair, war, sadness... culminating in a desperate call for love for mankind!"
so close!
Overigens was de 9e olv Paavo Jarvi in Salzburg ook waanzinnig maar toch net iets minder 'diep' , en met een 'overwinning' (ook een visie)!
Een reactie posten