Opera 18 januari 2010

Maandag 18 januari 2010, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera

Mozart: Le nozze di Figaro

Figaro - Luca Pisaroni
Susanna - Marie Arnet
I Conte - Garry Magee
La Contessa - Michaela Kaune
Cherubino - Marina Comparato
Marcellina - Charlotte Margiono
Bartolo - Mario Luperi
Basilio - Marcel Reijans
Koor van de Nederlandse Opera
Nederlands Kamerorkest o.l.v. Constantinos Carydis

Het is hollen of stilstaan deze maand. Het venijn zit 'm in de staart; dan op drie opeenvolgende avonden concerten en opera. Dit was de opwarmer van het jaar. Van de drie Da Ponte-opera's van Mozart geënsceneerd door het duo Wieler/Morabito gaat na de Cosí nu de Nozze op herhaling. Dat vond ik verreweg de meest geslaagde enscenering; waarschijnlijk krijgen we volgend seizoen de Don Giovanni gepresenteerd, maar die hoef ik niet meer te zien. Deze Nozze daarentegen is prachtig, ingenieus en grappig. De scene met de bewakingscamera waarop de vlucht van Cherubino is te zien is werkelijk subliem gevonden, en ook het vierde bedrijf zit eigenlijk erg subtiel in elkaar. Verder telt natuurlijk de uitvoering, en die is zeker bijzonder. Luca Pisaroni zong ook al tijdens de eerste voorstellingenreeks; hij groeit uit tot een prachtige, grootse bariton. Hij zingt fraai en acteert overtuigend. Arnet, Magee en Kaune voldoen prima als Susanna, Conte en Contessa; Marina Comparato balanceert op het randje in haar eersta aria, maar met groots effect. En Margiono als Marcellina (net als in de eerste reeks) is puur goud natuurlijk. Ik was echter vooral benieuwd naar het tweede optreden van Carydis bij DNO. Een jaartje of twee geleden maakte hij een erg overtuigend debuut in Die Entführung (zie hier). En ook nu doet hij de oren spitsen. Hij is een Harnoncourt in het kwadraat: hij plaatst felle accenten en contrasteert scherp. Dat gaat wel ten koste van de lyriek en soms ook van de balans - dat deed Harnoncourt met het KCO indertijd in de Da Ponte-opera's veel beter. Maar Carydis is mij liever dan het vlakke gepruts van Metzmacher. Hoe dan ook: Mozart is de werkelijke topper van deze avond. Want Le nozze zit vol verrukkelijke muziek; vooral waar hij de aria's door de houtblazers laat begeleiden of wanneer mineur de boventoon voert. En de finale van de derde akte vind ik onweerstaanbaar. Ach, wat is eigenlijk niet geweldig in deze opera...?