Donderdag 28 januari 2010, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons
Janine Jansen, viool
Sibelius: Vioolconcert
Rachmaninov: Symfonie nr. 2
Drie memorabele muziekavonden achter elkaar, door drie verschillende orkesten op twee verschillende locaties. Louter muzikale meesterwerken door topmusici: het leven van een weblog-scribent valt niet altijd mee… Zoals hiervoor opgemerkt: het venijn van deze maand zit ‘m in de staart, te beginnen met Jansen en Jansons en het KCO die een prachtprogramma speelden: twee stukken die van beide componisten tot mijn favoriete behoren. Janine Jansen is een rasmuzikante, en zij speelde zo fraai en muzikaal dat zelfs de allescontrolerende Jansons zich op een gegeven moment zichtbaar liet gaan, met het orkest in zijn kielzog. Er ontstond een intieme chemie tussen de drie grootheden waarbij de muziek als vanzelf ging stromen. De zaal was muisstil! Na de pauze orkestrale pracht in Rachmaninovs Tweede, een werk dat ik vooral van de warmbloedig en overromantische cd-opname van Vladimir Ashkenazy met het (toen nog niet Koninklijke) Concertgebouworkest ken; ruim twee jaar geleden wederom fraai uitgevoerd onder leiding van Andre Previn (zie hier). Maar nu beheerst zonder onderkoeling: Jansons liet deze Tweede spelen zoals Gergiev twee dagen later Tsjaikovsky’s Vijfde: zonder overdreven pathos maar intrinsiek veelzeggend. Die grote Russische symfonieën behoeven geen overdrijving! En wanneer het orkest daarbij in topvorm is, heb je als concertbezoeker een mooie avond… Sibelius, Jansen en Jansons kwamen hier al eerder in beeld voorbij. Nu een fraaie foto van een nog jonge Rachmaninov; klik op de foto en je krijgt 'm groter op je scherm.
4 opmerkingen:
De muziekagenda is overvol!
Zo veel topkwaliteit valt niet bij te benen en zeker niet als je niet in Amsterdam woont!
Ik vond het ook een heerlijk concert. Jansen is een absolute grootheid als performer. Een paar weken geleden zag ik nog een ongeïnspireerd en eigenlijk ronduit matig optreden van Vadim Repin in het vioolconcert van Beethoven. Maar net als vorig in Sjostakovitsj, vond ik Janine Jansen echt overdonderend. Wát een verschil om Repin en Jansen zo te zien. In april leidt zij trouwens het Mahler Chamber Orchestra vanaf de concertmeestersstoel.
En die tweede symfonie met al zijn melodieuze pracht en strijkerswarmte is het KCO en Jansons op het lijf geschreven. Heel erg fijn!
Vrijdagavond heb ik dit concert bijgewoond - en wederom (zoals bijna altijd met Jansons) een geweldige ervaring. Het vioolconcert van Sibelius werd bijna kamermuzikaal uitgevoerd, waardoor het iets van de oorspronkelijke (?) weerbarstigheid terugkreeg. De snelle coda aan het eind van het eerste deel was een ware opluchting na al het onderhuids broeden van het voorgaande. Janine Jansen speelde zo onaards mooi fluisterend het tweede deel, dat iemand het één seconde voor het einde wel kapot moest kuchen... Wat Rachmaninov 2 betreft sluit ik me helemaal bij je aan, Jan Anton. Vooral het derde langzame deel, dat gemakkelijk kan ontaarden in gezwijmel, voer wel bij Jansons' aanpak: een vrij vlot tempo, een schitterende klarinetsolo, een doorgaande stroom muziek die bij mij ontroering teweegbracht. Ik verheug me nu al op Mahler 3 onder Jansons komend weekeinde!
@Ruurd ik was er ook op vrijdag en had sowieso veel last van de kuchers en de keiharde kuch aan het einde van het adagio kan ik me ook goed herinneren. Ik kan me er moeilijk voor afsluietn. Tijdens Gergiev op zaterdag zat er een kucher recht achter me (sponsorpubliek). Die kuchte niet alleen veel en hard, hij gaapte ook regelmatig luidruchtig, voerde fluistergesprekken met zijn buren en liet zijn telefoon af en toe zachtjes bliepen als hij zat te sms'en (ofzo). Erg jammer.
Een reactie posten