Donderdag 2 oktober 2008, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Daniele Gatti
Beethoven: Symfonie nr 6 'Pastorale'
Bartók: Concert voor orkest
Daniele Gatti is een sierlijk dirigent, en onder zijn leiding speelt het KCO altijd bevlogen. Interpretatief is Gatti (nog) niet zo goed als bijvoorbeeld Haitink en Jansons, maar zijn concerten heb ik tot op heden altijd overtuigend gevonden. Zo ook vanavond. Na de pauze het immer boeiende Concert voor orkest van Bartók. Het boeit door de bonte verzameling invallen die toch ook weer zo fraai geheel vormen. Het werk is eerder interessant dan aangrijpend, en het kreeg vanavond een flitsende uitvoering. Het hoogtepunt van het concert was echter de Pastorale voor de pauze, die heerlijk vloeiend en evenwichtig werd uitgevoerd. Norrington leidde een paar jaar geleden bij het KCO een nog subtielere uitvoering, maar ook Gatti verstond de kunst dit werk in al zijn pracht te laten horen. Want ondanks alle lof voor de uitvoerenden: wat een ultiem meesterwerk is die Pastorale toch. Het is permanent mooi-mooier-mooist wat je hoort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten