Concert 22 mei 2008

Donderdag 22 mei 2008, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons

Von Weber: Ouverture Euryanthe
Schumann: Symfonie nr. 1
Moessorgski/Ravel: Schilderijen van een tentoonstelling

Het KCO o.l.v. Jansons in de Schilderijententoonstelling: een topper natuurlijk. En zo pakte het ook uit. Bij deze eerste uitvoering waren er nog wel de nodige schoonheidsfoutjes, maar de kracht en sfeertekeningen waren subliem. Hoogtepunt van het stuk vind ik Bydlo, en dat kreeg een bijzonder diepe verklanking. Het orkest en Jansons spelen het stuk de komende tijd nog vele malen, ook op tournees. Ik heb voor half juni een kaartje voor nog maar een tweede keer gekocht. Zo fraai hoor je het stuk zelden gespeeld. En hoe ijzeren dit repertoire ook: Ravel maakte een fantastische instrumentatie. Ter vergelijking ga ik eens opzoek naar die van Stokowski, die schijnt ook goed te zijn. Voor de pauze van dit concert evenzeer prachtig orkestspel, maar toch een niet bevredigend concertdeel. De ouverture Euryanthe haalt het niet bij die van Der Freischütz en Oberon. En de Frühlingssymfonie van Schumann, die ik nog nooit eerder live hoorde, is geenszins een sterk werk. Schumannsymfonieen zijn weerbarstige stukken: ze moeten niet te Beethoviaans, maar zeker ook niet te zwaar gespeeld worden. Schumann vereist een eigen doorzichtige orkestklank, en er zijn maar weinig dirigenten die dat voor elkaar krijgen. Ook Jansons niet. Hoe goed het orkest ook speelde, hier klonk geen overtuigende Schumann. Maar eerlijk is eerlijk: ook Schumann zelf overtuigt niet met dit stuk.
Bovenaan deze log het prachtige schilderij dat Ilja Repin van Moessorgski schilderde; ik heb het een paar jaar geleden in het echt bewonderd tijdens de Repin-tentoonstelling in Groningen. Ik heb het op de grootste stand ingevoegd. Alle reden daarvoor, toch?