Vrijdag 28 maart 2008, Muziektheater Amsterdam
Rotterdams Philharmonisch Orkest o.l.v. Carlo Rizzi
Rolando Villazón, tenor
Verdi, Tsjaikovsky, Mascagni en Gomes
Het verhaal is bekend: Villazón zegde al in het vroege najaar zijn aandeel in de komende voorstellingenreeks van Un ballo in maschera af, en zingt dezer dagen twee recitals als goedmakertje. Ik bezocht de eerste van de twee. Het was een unieke opera-avond, zoals we hier in Amsterdam zelden meemaken (en helemaal nooit in het Muziektheater). Het orkest op het podium, daarachter het koor, en Villazón op de voorgrond. Ik zat in het midden op rij acht, dus perfect. En Villazón zong de sterren van de hemel. Hij is perfect bij stem, zingt krachtig en vol dramatiek en ontliep bepaald niet de risico's. Villazón zong na zijn officiële programma van zes aria's nog twee toegiften, en het was duidelijk dat hij het tot dat wilde beperken. Om het concert toch nog de nodige lengte te geven ook wat orkeststukken én het slavenkoor; tja, het blijft een meesterlijk stuk (en nog nooit eerder in het Muziektheater te horen geweest). Villazón had er duidelijk zin in, en het publiek ging er helemaal in mee. Er werd gefotografeerd, gescandeerd, maar tijdens zijn zingen was het muisstil. Er zal zelden zo luid gejuicht zijn in de stopera.
4 opmerkingen:
Ik heb niks met operaconcerten met beroemde zangers die losse opera-aria´s zingen. Mnimaal een complete opera-acte vind ik concertant pas de moeite waard.
Jammer dat Villazon heeft afgezien van Un ballo.
Ik was er ook bij, het was inderdaad een geweldige avond!
Leen, bedankt voor dit intieme inkijkje in je diepere geestesroerselen. We zijn blij dat je dat met ons wilt delen.
Het was een fantastische inspirerende avond door een groot kunstenaar. Dit zouden we vaker in Nederland moeten kunnen zien en horen. Of stroomt daarvoor teveel calvinistisch zuur in onze aderen?
Beste anoniem, geen dank! U wordt op uw wenken bediend met een afscheidsrecital van nog een grote zangeres: Kiri Te Kanawa - 15 juni in de Anton Philipszaal!
En vorig jaar zong Edita Gruberova op de slotavond van het Holland Festival. Het valt dus wel mee met dat ´calvinistische´ zuur!
Een reactie posten