Opera 26 februari 2007

Maandag 26 februari 2007, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera

Wagner: Tannhäuser

Tannhäuser - Robert Gambill
Elisabeth - Barbara Haveman
Venus - Petra Lang
Hermann - Kristinn Sigmundsson
Wolfram von Eschenbach - Roman Trekel
Koor van de Nederlandse Opera
Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Hartmut Haenchen

Tannhäuser was de laatste van de bekende Wagner-opera's die ik nog nooit eerder live had gehoord. Dit hiaat is nu dus opgevuld; en met wat een schitterende uitvoering en enscenering! De gecontracteerde Elisabeth (Martina Serafin) was ziek en werd vervangen door de onbekende Nederlandse Barbara Haveman, die dezelfde rol bij de opera van Hamburg bleek te zingen en nog die ochtend naar Amsterdam kwam afgereisd om de rol in te studeren. Ze maakte een groots debuut. Robert Gambill kweet zich uitstekend van zijn zware taak, en Petra Lang is de ideale Venus. Met deze laatste Tannhäuser uit de serie kwam ook een (voorlopig) einde aan de gastdirecties van Hartmut Haenchen, van wie ik al zijn Wagners in Amsterdam heb gehoord. De Lohengrin ontbreekt in het rijtje, dat dirigeerde De Waart. Haenchen is enorm gegroeid als Wagnerdirigent. Klonken zijn interpretaties indertijd wat licht, de laatste jaren durfde hij voluit te gaan. Deze Tannhäuser werd eveneens groots en indringend gespeeld.
Tannhäuser is niet bepaald Wagners sterkste opera. Wagner is nog flink zoekend naar zijn stijl, en componeerde soms wat te langdradig. (Nee, niet in latere opera's!) In het derde bedrijf is het opeens een stuk beter. En natuurlijk: 'O du, mein holder Abendstern' is de mooiste Wagner-aria, en het hoofdthema een ijzersterke melodie. Daar kan ik lang mee voort.