Opera 24 mei 2018

Donderdag 24 mei 2018, Muziektheater Amsterdam
De Nationale Opera

Mozart: La clemenza di Tito

Tito - Russell Thomas
Vitellia - Ekaterina Scherbachenko
Sevilla - Jana Brugger
Sesto - Paula Murrihy
Annio - Jeanine De Bique
Publio - Sir Willard White
musicAeterna o.l.v. Teodor Currentzis

Het is soms raadzaam brochures, websites en facebookadvertenties goed te lezen. Toen in het vroege voorjaar van 2017 het seizoensprogramma van DNO bekend werd, nam ik mij één ding voor: ik ga niet naar La clemenza di Tito, vanwege de regisseur Peter Sellars. Die bracht hier ooit een gruwelijke Pelléas et Mélisande, en ik nam mij toen stellig voor nooit meer iets van hem te zien. Maar ja, ik las over de namen van de uitvoerenden heen, en pas in april j.l. zag ik dat deze productie door Teodor Currentzis zou worden geleid. Van hem had ik net een weergaloos goed concert meegemaakt (zie hier), dus toch maar een kaartje gekocht voor deze operavoorstelling. Het werd een onvergetelijke avond, één van de mooiste opera-uitvoeringen die ik ooit hoorde. La clemenza di Tito is Mozarts laatste opera - hij componeerde het ongeveer gelijktijdig met Die Zauberflöte. Het heeft niet de dramatische kracht van Don Giovanni of Le Nozze di Figaro, en lijkt eerder een vroeger werk. Maar goed, dan komt Teodor Currentzis en die gaat noot voor noot na wat Mozart daadwerkelijk componeerde, en wat hij op zijn ziek/sterfbed aan zijn hulpkracht Schikaneder overliet. Currentzis schrapte dus nagenoeg alle recitatieven, en voegde als dramatisch bindmiddel delen uit Mozarts Mis in c toe. Het was allemaal uiterst stijlvol en overtuigend, maar bovenal meer dan magisch uitgevoerd. Ik hoorde in het Muziektheater zelden zulk goed orkestspel, en de zangers pasten naadloos in dit perfectionistische beeld van Currentzis. Ik kreeg het enkele keren flink te kwaad, zo mooi werd er gezongen en gespeeld. Ik wist gewoon even geen raad met mijn emoties; zoiets gebeurt me niet vaak. De toneeluitbeelding van Sellars was weggegooid geld; een eerstejaars hbo-student dramastudies zou er meer van hebben gemaakt. Heel fijn eigenlijk, want daardoor kon alle aandacht uitgaan naar die weergaloze uitvoering onder die grandioze Currentzis. Wat een grandioos musicus!