Maandag 1 oktober 2012, Concertgebouw Amsterdam
Orchestre Révolutionnaire et Romantique o.l.v. Sir John Eliot Gardiner
Lucy Crowe, sopraan
Jennifer Johnston, mezzosopraan
James Gilchrist, tenor
Matthew Rose, bas
The Monteverdi Choir
Beethoven: Missa solemnis
In een jaar tijd de Missa solemnis uitgevoerd gehoord door drie grote 'authentieke' dirigenten: Herreweghe (hier de weblog), Harnoncourt (hier en hier) en nu Gardiner. Deze uitvoering met het onvolprezen Monteverdi Choir was onbetwist de meest stormachtige. Gardiner ontzag zijn musici niet, wilde en kreeg van zijn solisten, koor en orkest het onderste uit de kan. Het Goria en het Credo: fasten your seatbelts! Af en toe stond het zweet in mijn handen, vrezend dat de boel uit de bocht zou vliegen. Maar men kende deze grandioze partituur op zijn duimpje. Het is verbluffende muziek, hemelbestromend en ontroerend. Uiteindelijk houd ik meer van de wat gedragener stijl van Harnoncourt, maar dit was een uitvoering om nooit te vergeten.
1 opmerking:
Helemaal eens Jan, een adembenemende uitvoering. De momenten van bezinning waren er echter ook wel degelijk zoals bij et incarnatus est in het Credo; het contrast werd daardoor nóg nadrukkelijker. De solisten waren waren daarnaast van een ongekende klasse en zongen met diezelfde totale overgave. Het Agnus Dei begon zo ingetogen en smekend om uit te monden in een veldslag vol demonen en prachtig te eindigen. Wat een avond!! Alle lof voor Harnoncourt eerder dit jaar, maar aan de wervelwind van Gardiner, zijn koor en solisten die alle extremen opzochten en uitdaagden, is het 'lastig tippen'...
Een reactie posten