Vrijdag 25 december 2009, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink
Christianne Stotijn, mezzosopraan
Mahler: Liederen uit Des Knaben Wunderhorn:
- Des Antonius von Padua Fischpredigt
- Das irdische Leben
- Wo die schönen Trompeten blasen
- Rheinlegendchen
- Wer hat dies Liedel erdacht?
Beethoven: Symfonie nr. 6 'Pastorale'
Ik heb de familiebezoeken naar tweede kerstdag verplaatst om weer eens een KCO-kerstmatinee bij te wonen. Mijn eerste kerstmatinee was Haitinks laatste als chefdirigent, met Mahlers Negende (in 1987 was dat). Daarna twee keer met Chailly met opera. Deze kerstmatinee bood een unicum: voor het eerst door een niet-chefdirigent gedirigeerd. Ik had een prachtige plaats: op het zijbalkon helemaal op het hoekje, eerste rij. Voor het horen van de stem van Stotijn niet helemaal ideaal, ofschoon de balans in Wo die schönen Trompeten blasen wel goed was; en wat een subtiliteiten in zang en orkestspel! Stotijn is een zuivere zangeres; ze kent de teksten uit haar hoofd, zingt natuurlijk en intelligent. En ze lijkt volgroeid met de vloeiende aanpak van Haitink - of andersom. De opname van de Pastorale die Haitink vlak voor zijn vertrek bij het toen nog niet-koninklijke Concertgebouworkest maakte (ergens halverwege jaren tachtig), vind ik nog steeds geweldig mooi. En tijdens dit concert was het allemaal zomogelijk nog fraaier. De fijnzinnigheden buitelden over elkaar heen. Het was nergens gewoontjes of routineus, maar voortdurend uiterst precies gespeeld; orkest en dirigent waren permanent alert op elkaars verrichtingen. De Pastorale is van zichzelf al een gelukmakend stuk, maar zo gespeeld als tijdens dit concert voel je je even in de zevende hemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten