Zondag 28 juni 2009, Concertgebouw Amsterdam
Viktoria Mullova, viool
Pieter Wispelwey, cello
Kristian Bezuidenhout, fortepiano
Haydn: Pianotrio in E, Hob.XV:28
Haydn: Pianotrio in C, Hob.XV:27
Schubert: Pianotrio nr 2, D929
Een ruim halfvolle Grote Zaal voor drie verrukkelijke pianotrio's, gespeeld door drie meer dan uitstekende instrumentalisten. Dit was geloof ik de eerste keer dat ik naar een pianotrio-concert ging, wat een heerlijkheid deze avond! Van Haydn heb ik weliswaar de doos met complete pianotrio's gespeeld door het Beaux Arts Trio, waarvan ik enkele stukken via mijn iPod regelmatig beluister, maar deze twee in E en C had ik nog niet eerder opgezet. Ze staan inmiddels op mijn iPod - het is prachtige muziek waarin Haydn (meer nog dan met zijn symfonieën) de ware wegbereider van Beethoven blijkt. En waarmee je moeiteloos een hele avond kan vullen; doe er nog maar eentje als het stuk uit is. Na de pauze misschien wel het grootste pianotrio uit de muziekliteratuur: het dramatische Pianotrio in Es van Schubert. Ook daarvan bezit ik een opname van het Beaux Arts Trio, dat ik meer dan regelmatig draai - het is een onbetwist meesterwerk. Naast de sublieme melodie van het Andante - en wat een ontwikkeling in dit deel! - zijn het ook de tweede thema's van het openings- en slotdeel die je bij je lurven grijpen. Maar ook als bouwwerk is het stuk meer dan groots: met zijn ruim 40 minuten is het van symfonische lengte. Mullova, Wispelwey en Bezuidenhout zijn ieder grootheden op hun instrument, echter ook als ensemble klonk alles bijzonder homogeen. De klank van de fortepiano moest het in de climax van het Andante uit het Schubert-trio afleggen tegen de cello en de viool, maar verder klonken hier drie uitstekende uitvoeringen. Twee aparte afbeeldingen van de vader en de grootmeester van het pianotrio...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten