Vrijdag 9 november 2007, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. George Benjamin
Leo van Doeselaar, orgel
Debussy: Prélude à l'après-midi d'un faune
Dukas: La plaine, aul loin, du faune (ork. Van Keulen)
Messiaen: 2 delen uit La Nativité du Seigneur voor orgel-solo
Dalbavie: La source d'un regard
Messiaen: Les offrandes oubliées
Messiaen: Chronochromie
Een flinke waslijst van werken, met die van Olivier Messiaen in het middelpunt. Tot de zomer krijgen we nog veel meer Messiaen, ter gelegenheid van zijn honderste geboortedag in 2008. Ik ben geen fan van zijn muziek, maar zal wederom een poging wagen en me ervoor openstellen. Het concert begon fraai met een breekbaar gespeelde Prélude; het orkest was iets te weifelend om deze fragiele interpretatie helemaal te doen slagen. de Dukas-bewerking van Geert van Keulen was evenzeer fraai en het concertgebouworgel eens in volle glorie had ik nog nooit eerder meegemaakt. Maar muzikaal... tja, ik kan er niet zoveel mee. De overige stukken van Dalbavie en Messiaen konden me niet bekoren en dan gaan bij mij op zo'n vrijdagavond na een lange week werken de oogjes bijna toe.
1 opmerking:
Hoe fitter je bent, hoe beter je een concert weet te waarderen. Maar Messiaen is ook voor mij geen makkelijk te waarderen componist. Het concertgebouworgel zou ik ook wel eens in volle glorie willen horen!
(Ik was deze avond beter af: in de Wiener Staatsoper (!) een erg onderhoudende Pique Dame olv Seiji Ozawa met een weergaloze Neil Shicoff als Hermann.)
Een reactie posten