Dinsdag 1 mei 2007, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera
Händel: Hercules
Hercules - Nathan Berg
Dejanira - Ann Hallenberg
Hyllus - Ed Lyon
Iole - Ingela Bohlin
Lichas - Charlotte Hellekant
Koor van de Nederlandse Opera
St. James's Baroque o.l.v. Christopher Moulds
De opera's van Händel behoren niet tot mijn favoriete repertoire, ofschoon ik bij DNO de afgelopen jaren twee keer een geslaagde voorstelling heb gezien. Die opvoeringen werden gegeven in de Stadsschouwburg; nu dan in het Muziektheater. Het lag niet alleen aan de locatie natuurlijk, maar ik heb van deze opvoering van dit muzikale drama (Hercules is eigenlijk geen opera) niet bepaald genoten. Meest ergerlijk vond ik de dirigent die zich vooral concentreerde op zijn orkest; de zangers liet hij aan hun lot over. Dat waren evenzeer geen sterzangers, en tja, dan vormen die da capo-aria's taaie kost. Je hebt er superieure zangers voor nodig - de opnames van Anne-Sofie von Otter maken duidelijk hoe het ook kan. Ingela Bohlin bijvoorbeeld zong op het eerste gehoor wellicht fraai zuiver, maar bij de eerste de beste versiering kwam ze in moeilijkheden. Bovendien had ze een kleine stem, en wanneer de regisseur haar tijdens haar aria's diep het podium instuurde kwam ze nauwelijks boven het basso continuo uit... En de dirigent had daar geen oor voor. Geen enkele zanger stak boven de rest uit; ook de belangrijkste zanger op het podium Ann Hallenberg vond ik maar net voldoende. De derde akte bevat de meest interessante muziek: de waanzinaria van Hercules en de waanzinscène van Dejanira vormen muzikaal het hoogtepunt van de voorstelling. Maar daar moet je wel ruim twee uur op wachten. Het koor werd in de recensies de hemel in geprezen, en inderdaad: dat zong goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten