Vrijdag 8 november 2024, Auditorium Gulbenkian, Lissabon
Gulbenkian Koor en Orkest o.l.v. Hannu Lintu
Kirill Gerstein, piano
Sibelius: Symphonie nr. 3
Busoni: Pianoconcert
Het Pianoconcert van Ferruccio Busoni uit 1904 geldt als één van de langste en nagenoeg meest onspeelbare pianoconcerten uit de klassieke-muziekliteratuur. Het duurt ongeveer 70 minuten, waarin de vijf delen zonder onderbreking in elkaar overgaan, en in het laatste deel zingt een mannenkoor. Er is zelfs een lange Wikipediapagina in het Engels aan gewijd, zie hier. Busoni wilde aanvankelijk een symfonisch werk componeren met een pianopartij als onderdeel, maar uiteindelijk werd die pianopartij zo uitgebreid dat hij het toch een pianoconcert noemde. Maar: een soloconcert is dit geenszins, het is een stuk waarin orkest als piano een gelijkwaardige rol hebben. Ik kocht er ooit een cd-opname van, en beluisterde het een paar jaar geleden in de auto. Toen kreeg ik er geen hoogte van, maar dat was eigenlijk ook wel te verwachten. Nu, in de zaal, vlogen die 70 minuten om. Het is een uiterst gevarieerd werk, niet klassiek en niet modern; eigenlijk zijn er nauwelijks dragende melodielijnen te horen. Maar er gebeurt zoveel dat je de tijd vergeet. Kirill Gerstein is een pleitbezorger van dit concert. Hij speelde het eerder bij de Berliner Philharmoniker en het Boston Symphony Orchestra, en nu dus ook in Lissabon. De Fin Hannu Lintu is Lorenzo Viotti opgevolgd als chefdirigent van het Gulbenkian Orkest en hij dirigeerde dit concert met evenveel autoriteit als Gerstein piano speelde. Voor de pauze een fraaie uitvoering van de Derde symfonie van Sibelius. Ik ken het stuk door en door, het is een meesterwerk. Geen alledaags programma, maar de zaal was uitverkocht en het publiek luisterde ademloos en gaf de uitvoeringen de hulde die het verdiende. Bovenin een foto van Busoni, rond 1905 gemaakt.
