tag:blogger.com,1999:blog-331238112024-03-13T21:18:01.295+01:00Mijn klassieke muziekKlassieke muziek is een primaire levensbehoefte. Ik bezoek frequent klassieke concerten en operavoorstellingen. Daarnaast luister ik veel naar cd's. Op deze weblog zul je er alles over lezen.
Hartelijke groet, Jan Anton BrouwerJan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.comBlogger615125tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-63237848740733987492024-02-07T20:31:00.000+01:002024-02-07T20:31:30.342+01:00Concert 16 december 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqi7nVnBbs7dNYSwcPUeBNNiZrW2Lk0P53S7-X_PrrRZy7wWxKFhQ7cqqweIAm2PRJM_8OAeR-4ixLpAPEM70QMQduS8llfBqjco85w3ukzDieyE34DarYUjYR58bGPUjzRVrTRsZM1_pObinri8owxo1722Ffmqbm4lHklAYM0Ky2Kc6-lq_D/s4032/IMG_2751.HEIC" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqi7nVnBbs7dNYSwcPUeBNNiZrW2Lk0P53S7-X_PrrRZy7wWxKFhQ7cqqweIAm2PRJM_8OAeR-4ixLpAPEM70QMQduS8llfBqjco85w3ukzDieyE34DarYUjYR58bGPUjzRVrTRsZM1_pObinri8owxo1722Ffmqbm4lHklAYM0Ky2Kc6-lq_D/w306-h408/IMG_2751.HEIC" width="306" /></a></div>Zaterdag 16 december 2023, Auditorium Gulbenkian, Lissabon <div>Hespèrion XXI o.l.v. Jordi Savall</div><div>Nedyalko Nedyalkov, Kaval<br />Yurdal Tokcan, Oud<div>Hakan Güngör, Kanun<br />Özata Ayan, Tamboer<br />Dimitri Psonis, Santur e Saz<br />Fahrettin Yarkin, Percussie<br />David Mayotal, Percussie<br />Jordi Savall, Rabeca en Viola da Gamba</div><div><span style="color: red;"><b>Istanbul 1700<br /></b></span><span style="color: red;"><b>Dimitrie Cantemir</b></span></div><div></div><div>Ik ben een liefhebber (bepaald geen connaisseur) van de producties van Jordi Savall. Hij bracht vele cd's uit, en enkele thema-producties van één tot drie cd's behoren tot de bijzonderste in mijn cd-kast: Erasmus, Bal-kan, Oorlog en vrede (mijn favoriete productie) en meer. Ik heb onder andere ook een geweldige uitvoering van de Water Music van Handel door hem, en een Boccherini-cd. Ik kocht ooit ook de enkele cd Istanbul 1700 maar daar vond ik eigenlijk weinig aan. Teveel eentonig oriëntaals getokkel. Toen afgelopen zomer het jaarprogramma 23-24 van Gulbenkian bekend werd, stond daar ook dit concert van Jordi Savall bij. Ik twijfelde flink, vanwege die cd, maar goed, toch een kaartje gekocht. Ik moest trouwens snel zijn want Savall is hier zo populair dat zijn concerten bijkans sneller zijn uitverkocht dan Lowlands. Het kan verkeren: dit concert was van een enorme subtiliteit en schoonheid. De acht instrumentalisten, waaronder Savall zelf, speelden de sterren van de hemel in Turkse en Armeense muziek. De uitverkochte zaal hield twee keer drie kwartier zijn adem in, en het programma was zo opgebouwd dat het pas uitbundig applaudisseerde wanneer het daartoe door de muziek uitgenodigd werd. Enkele dagen na het concert beluisterde ik de Istanbul-cd opnieuw, en die kon ik beter waarderen. Maar de sfeer en subtiliteit van het concert ontbreekt op de cd. Wel was de concerttoelichting nagenoeg gelijk aan de tekst in het cd-boekje, met name over Dimitrie Cantemir (1673-1723) waarvan tijdens het concert (en op de cd) een aantal composities werden gespeeld. Ik heb bovenin de naam van de instrumenten overgenomen van het programmablad, alleen Tamboer en Percussie vertaald naar het Nederlands. Van de andere instrumenten ken ik de (eventuele) Nederlandstalige equivalent niet. Enfin, een weblog vol feitelijkheden over een concert met muziek die je anders nooit hoort, maar dat als een van de fijnste van de afgelopen jaren bleek te zijn. Savall liep op krukken, is al over de tachtig, maar wat een gigant!</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVXdDhz8LNH10r9DfdipVDYXits_Ck5stRDAucfP3cHWca90fgDWrZFoflfJNNXlKTUWj3oSUoIqregZSE7QTN5XKG_JEpfzJlc7wHHwzpe030zU2iBbXJ96B6L7yyMPZMg4k8GEhcD0QJMcbHYF7pZQssVvjeXBDteIac60hfbYRpq6CtFBGv/s210/Savall-Istanbul.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="210" data-original-width="210" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVXdDhz8LNH10r9DfdipVDYXits_Ck5stRDAucfP3cHWca90fgDWrZFoflfJNNXlKTUWj3oSUoIqregZSE7QTN5XKG_JEpfzJlc7wHHwzpe030zU2iBbXJ96B6L7yyMPZMg4k8GEhcD0QJMcbHYF7pZQssVvjeXBDteIac60hfbYRpq6CtFBGv/w276-h276/Savall-Istanbul.jpeg" width="276" /></a></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-85831862304004387472023-12-15T23:04:00.005+01:002023-12-15T23:11:21.792+01:00Opera 4 oktober 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgONHMyoREESsP5Ofu-mpeUc016kqI5cgLi8nlV0BUXMMBuATirtpLpK9I5mMw1n955qdqLZeGXyaiKDUBNmpTMoVf_36XCZBsQd8GzTty2QqmNXVd6AT9F_nQb-zymlu9BCWCTwIDtoFB1tUw6qfqgfEEjymkkKYjYwjEtcSzKZYu8GhvMInGT/s1446/Butterfly.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1084" data-original-width="1446" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgONHMyoREESsP5Ofu-mpeUc016kqI5cgLi8nlV0BUXMMBuATirtpLpK9I5mMw1n955qdqLZeGXyaiKDUBNmpTMoVf_36XCZBsQd8GzTty2QqmNXVd6AT9F_nQb-zymlu9BCWCTwIDtoFB1tUw6qfqgfEEjymkkKYjYwjEtcSzKZYu8GhvMInGT/w396-h297/Butterfly.webp" width="396" /></a></div><p>Woensdag 4 oktober 2023, Teatro Nacional de São Carlos, Lisboa<br />Opera van Lissabon</p><p></p><div><span style="color: red;"><b>Puccini: Madama Butterfly</b></span></div><div>Butterfly - Zarina Abaeva<div>Pinkerton - Carlos Cardoso<div>Sharpless - Stefan Astakhov<div>Suzuki - Cátia Moreso<br />Goro - Marco Alves dos Santos<br /><div><div>Coro do Teatro Nacional de São Carlos<br />Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Antonio Pirolli</div><div><br />Ik ben van de generatie dat er eerst alleen nog langspeelplaten waren. Maar al vrij snel kwam de CD en werd ik een <i>early adapter</i>. Mijn eerste complete opera op CD was <b><span style="color: red;">Madama Butterfly</span></b> van <b><span style="color: red;">Puccini</span></b>, de Decca-opname o.l.v. Serafin met Bergonzi en Tebaldi. Die viel me enorm tegen en dat heeft me heel lang weerhouden om van deze deze opera te houden. Maar pas sinds niet lang geleden (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2016/01/opera-16-januari-2016.html" target="_blank">hier</a> de weblog) vind ik Madama Butterfly een van de grandioze opera's uit het kernrepertoire. En daardoor moest ik natuurlijk ook naar deze uitvoering in Lissabon. Vooraf: ik vind Butterfly niet Puccini's meest aangrijpendste. Hoe mooi de muziek ook, en hoe uniek, het is een te voorspelbaar verhaal, en ofschoon La Bohème dat ook is: daarin word je veel vaker met je emoties tegen de wand geplakt. Desondanks: Butterfly behoort met Bohème, Tosca en in mindere mate Turandot tot de top-4 van Puccini, en als ik er een zou moeten kiezen, dan denk ik toch dat het de Bohème wordt. Maar goed, deze uitvoering van Butterfly was werkelijk prachtig. Abaeva en Cardoso zongen in de eerste akte de sterren van de hemel; wat een onverwacht goede bezetting. De tweede akte was niet minder fraai. In de derde akte bleek het toneelbeeld opeens verplaatst van de sfeervol-oriëntaalse uitbeelding naar een harde hedendaagse, en dat viel me rauw op mijn dak. Butterly was opeens een oude eenzame vrouw in een verlopen huiskamer met televisie, met een monotoon flatgebouw op de achtergrond. Ik kwam van een koude kermis thuis. Maar ja, een kennis die vlakbij mij woont ging enkele dagen later naar deze productie en zij vertelde me de clou: huwelijksbedrog is van alle tijden (het is niet voor niets een geaccepteerd Nederlands woord), dus dat vond ze wel een interessante wending. Enfin, je kunt er alles over vinden, maar dit was dus uiteindelijk een productie die 'blijft hangen'. </div></div></div></div></div></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-55147273741184881802023-12-07T20:28:00.001+01:002023-12-07T20:29:34.469+01:00Concert 22 september 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGDz6vIgK9VR9gCdz2OX-MbVt24J3nzw7l9D-OHlJFoFxHQ3C62ZbY8ye2zwZIBUBeelynKNZHp7kMdCJ4Ruxc7DjpcrlIFYx8dFkdNS9eYGsMFn6E2SoS89yTBorgqpCGqZy7HqINjYLL6i_besiIlJy1SQEClDtffDykEAFmpsLqg77UGBc5/s2928/IMG_2408.heic" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2382" data-original-width="2928" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGDz6vIgK9VR9gCdz2OX-MbVt24J3nzw7l9D-OHlJFoFxHQ3C62ZbY8ye2zwZIBUBeelynKNZHp7kMdCJ4Ruxc7DjpcrlIFYx8dFkdNS9eYGsMFn6E2SoS89yTBorgqpCGqZy7HqINjYLL6i_besiIlJy1SQEClDtffDykEAFmpsLqg77UGBc5/w361-h293/IMG_2408.heic" width="361" /></a></div>Vrijdag 22 september 2023, Auditorium Gulbenkian, Lissabon
<br />Maria João Pires, piano<br />Ignasi Cambra, piano<br />Lilit Gregorian, piano<br />Ricardo Castro, piano<br />Thomas Humphreys, bariton<br />Gyula Stuller, viool<br />Antonio Meneses, cello<br /><br /><b><span style="color: red;">Schubert: Marches militaires, D733, nr. 1 en 2<br />Schubert: Klavierstück, D946, nr. 2<br /></span></b><div><b><span style="color: red;">Schubert: Frühlingsglaube, D686<br />Schubert: Wanderers Nachtlied II, D768<br />Schubert: Nachtstück, D672<br />Schubert: Fantasie in f, D940<br />Schubert: Pianotrio nr. 2, D929<br />Schubert: An die Musik, D547</span></b><br /><br />Verspreid over drie avonden gaven Maria João Pires <i>and friends</i> afgelopen september vier Schubertiades, zoals Schubert zulke gevarieerde avonden met eigen muziek zelf ook gegeven zou kunnen hebben. Ik koos de tweede, vanwege drie Schubertstukken die me zeer lief zijn: het tweede Klavierstück (van de drie), de Fantasie in f voor piano vierhandig en het grootse Tweede Pianotrio. Wisselende bezettingen, waarbij geapplaudisseer tussen de stukken niet op prijs werd gesteld. Alle musici kwamen tegelijkertijd op en schoven aan rondom een grote tafel, met daarop wat versnaperingen en drank. Een kroonluchter maakte het plaatje af. De twee Marches militaires voor piano vierhandig werden mede door een blinde pianiste gespeeld; ze kwam op met een geleidehond die tijdens de uitvoering op zijn gemak voor de piano ging liggen en gemoedelijk de zaal in keek. Daarna speelde Pires, hier in Portugal natuurlijk oneindig populair, het tweede Klavierstück - ach wat is dat toch prachtig! Daarna een paar liederen en dan die twintig minuten durende Fantasie in f, zo weemoedig als Schubert maar zijn kan. Pires speelde hierin samen met Ricardo Castro. Na de pauze het Tweede Pianotrio, bijkans een symfonie voor viool, cello en piano dat drie kwartier duurt. Wat een meesterwerk! Helaas speelde Pires hier niet, maar Ricardo Castro speelde met gloed de dragende pianopartij. Tenslotte nog Schuberts ode aan de muziek. Er was nog wat improvisatiezang tussendoor, maar ik laat dat verder onvermeld omdat ik dat uiterst ongepast en lelijk vond; het deed afbreuk aan de sfeer van de avond. Maar verder: gewoon fijn om alleen maar Schubert te horen!<br /></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-69971292682424325122023-10-18T20:39:00.003+02:002023-10-18T20:41:44.996+02:00Concert 14 september 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFyXnxpU0RGtjT46jYA2thXEBuCBgl0u9nolT0hoRxYE0V89nU7F4YXRtx9OyOwazyivZtN6vAEI5SD7xW9S_SP4NPk4LOtbsuNWFBR4XBBhnstVBIaG1FkPLaLjmA-LM81lmj7oG9tSwMBSmZFRzF2x3WmKHYGOupXGiUX447qzkGBUaHaGkF/s2560/Viotti_Lorenzo_ph-Brescia_Amisano-%C2%A9-Teatro-alla-Scala-scaled.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2560" data-original-width="2560" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFyXnxpU0RGtjT46jYA2thXEBuCBgl0u9nolT0hoRxYE0V89nU7F4YXRtx9OyOwazyivZtN6vAEI5SD7xW9S_SP4NPk4LOtbsuNWFBR4XBBhnstVBIaG1FkPLaLjmA-LM81lmj7oG9tSwMBSmZFRzF2x3WmKHYGOupXGiUX447qzkGBUaHaGkF/s320/Viotti_Lorenzo_ph-Brescia_Amisano-%C2%A9-Teatro-alla-Scala-scaled.jpeg" width="320" /></a></div><p>Donderdag 14 september 2023, Auditorium Gulbenkian, Lissabon Gulbenkian Koor en Orkest o.l.v. Lorenzo Viotti<br /><br /><b><span style="color: red;">Ligeti: Lux aeterna<br />Mahler: Symfonie nr. 7</span></b><br /><br />Dit seizoen staan er meer concerten op mijn programma dan vorig jaar, te beginnen met Mahlers <i>Zevende</i>, niet bepaald zijn gemakkelijkste symfonie. Ik volg Lorenzo Viotti op Instagram en daar postte hij een lange video over zijn voorbereiding op de repetities en de drie concerten met dit programma, en vooral over zijn moeilijkheden met deze Zevende. Volgens Viotti zelfs een nog donkerder symfonie dan de <i>Zesde</i>, die hij begin dit jaar dirigeerde (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2023/03/concert-18-februari-2023.html" target="_blank">hier</a> de weblog). Voorafgaande aan het concert sprak hij in gelijke termen het publiek toe. Ondanks - of misschien wel vanwege - zijn eigen 'strijd' met dit stuk klonk er een uiterst gedetailleerde en overtuigende uitvoering, met relatief langzame tempi. Ik vind het zelf ook een ongemakkelijke symfonie, vooral vanwege dat rare laatste deel; het klinkt alsof Mahler niet meer wist wat hij als slotdeel moest componeren, en dan maar dat carnavaleske rondo schreef. Het eerste deel vind ik daarentegen grandioos, een van Mahlers beste delen. Als tegenhanger van deze donkere symfonie opende het concert met het negen minuten durend <i>Lux aeterna</i> van György Ligeti, een a capella koorstuk waar ik geen chocola van kon maken. Ik weet ook niet zeker of het koor het wel zo zuiver zong. Tijdens de uitvoering van dit stuk was de achterwand gesloten met een zwart doek. Tijdens het eerste deel van Mahlers Zevende ging dat open en keken we weer naar de (inmiddels) nachtelijke binnentuin van het Gulbenkian-complex.</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-28786246775298547002023-09-16T23:41:00.002+02:002023-09-16T23:41:40.854+02:00Opera 31 juli 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPMOqHcbMzGsUbSod7KvvVk86fEU_P2oASSJioHsv-uU13ycdfymQJPL01c9r_H13UD_xfiU-0KVuk4dJoSDAsSlfP6RbkayRZdBy5-zbze-Yk4BTFUw5836DfBTxif20fcWQtBHYSEXY7UgUt3WuY5M6AnvDRxhXshc_Abxrkzmey1hkUKG74/s4032/xerxes.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4032" data-original-width="3024" height="359" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPMOqHcbMzGsUbSod7KvvVk86fEU_P2oASSJioHsv-uU13ycdfymQJPL01c9r_H13UD_xfiU-0KVuk4dJoSDAsSlfP6RbkayRZdBy5-zbze-Yk4BTFUw5836DfBTxif20fcWQtBHYSEXY7UgUt3WuY5M6AnvDRxhXshc_Abxrkzmey1hkUKG74/w269-h359/xerxes.jpeg" width="269" /></a></div><p>Maandag 31 juli 2023, Convento de Christo Tomar</p><p><b><span style="color: red;">Handel: Xerxes</span></b><br /><br />Alunos de Ópera da 23e Edicão Curso Internacional de Música Vocal 2023<br />Orquestra Filarmonica das Beiras o.l.v. Leandro Alves</p><p>Een onverwacht cadeautje: een Handel-opera in het prachtige Convento de Christo in Tomar, op een kwartier rijden van mijn huis. Kennissen uit de buurt attendeerden me erop. Gratis toegang, en volle bak op deze maandagavond. Ik ken deze Handel-opera niet, maar hij werd flink ingekort; het duurde alles bij elkaar ruim anderhalf uur. De aria's waren flink korter dan normaal bij Handel; van de gebruikelijke ABA-vorm werd naar mijn idee alleen de eerste A gezongen. Helemaal OK, want zo zat de vaart er goed in. De ambiance was geweldig, en er werd zeer aanstekelijk gezongen en geacteerd door deze groep studenten van een of andere zomercursus. Vlakbij zat een jochie van een jaar of vier, en hij luisterde de eerste driekwartier vol aandacht, daarna ging hij op zijn rug liggen dagdromen. Het orkest speelde zeer vakkundig; het klonk allemaal heel fraai in deze open ruimte. Op de wanden werd zelfs de tekst in het Portugees getoond. De foto hierboven nam ik voor aanvang. Mooie avond!</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-29307091618072049462023-08-31T21:36:00.000+02:002023-08-31T21:36:01.721+02:00Opera 5 juni 2023<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmRnEKt0A0vWtcJKMNBiIy8RVsz22NFPotUqipTjTmk3n-UJKaz0Lm1Mgz4uVzFZbgkPcFuyABNPqS78FXFvf2zCe8Vdccq1n8x-gYLbUkdDS6uqO6hjHISLaxumdpfNFuVIEv6cQgOPVI6FR9lwaz2DjHB6aas2OlBbCAh_7shaFs670XjlVF/s275/Trovatore.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="275" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmRnEKt0A0vWtcJKMNBiIy8RVsz22NFPotUqipTjTmk3n-UJKaz0Lm1Mgz4uVzFZbgkPcFuyABNPqS78FXFvf2zCe8Vdccq1n8x-gYLbUkdDS6uqO6hjHISLaxumdpfNFuVIEv6cQgOPVI6FR9lwaz2DjHB6aas2OlBbCAh_7shaFs670XjlVF/w378-h251/Trovatore.jpeg" width="378" /></a></div><br />Maandag 5 juni 2023, Teatro Nacional de São Carlos, Lisboa<br />Opera van Lissabon<p></p><div><span style="color: red;"><b>Verdi: Il trovatore</b></span></div><div>Leonora - Christiana Oliveira<div>Azucena - Cátia Moreso<div>Manrico - Ivan Gyngazov<div>Conte di Luna - Alessandro Luongo<div><div>Coro do Teatro Nacional de São Carlos<br />Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Antonio Pirolli</div><div><br />Het is alweer bijna drie maanden geleden dat ik hierheen ging; in de tussentijd nog naar een andere opera geweest - beschrijving volgt. Het kwam er even niet van de weblog te schrijven. Komend seizoen veel meer concerten en wat opera's geboekt dan het afgelopen jaar, inclusief een reis naar een groot buitenlands operahuis. Ik ben deze voorstelling eigenlijk grotendeels vergeten. Wel weet ik dat ik niet heel erg onder de indruk was. En dat terwijl <i>Il trovatore</i> een van mijn lievelingsopera's is. Maar ik ken het stuk zo goed, vooral van de sublieme opname op DG o.l.v. Tullio Serafin met Carlo Bergonzi, Antionetta Stella, Ettore Bastianini en Fiorenza Cossotto, dat de zangers van deze uitvoering me niet bij de lurven wisten te grijpen. Christiana Oliveira en Ivan Gyngazov zongen verdienstelijk maar niet grandioos, en ook Cátia Moreso en Alessandro Luongo vond ik te weinig krachtig. Maar goed, misschien was ik niet helemaal in 'the mood', dat kan ook. De muziek blijft natuurlijk onverwoestbaar. Waar in <i>Rigoletto</i> en <i>La traviata</i> nog de driehoek sopraan, tenor en bas/bariton de kern van de handeling uitmaakt, voegt Verdi in Il trovatore er de mezzo-sopraanpartij van Azucena toe, wat de complexiteit van het verhaal, maar ook de muzikale diversiteit enorm doet toenemen. Grandioze opera!</div></div></div></div></div></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-61764878973554980542023-05-10T02:26:00.016+02:002023-05-10T20:01:07.162+02:00Opera 24 april 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8g6JpkRLLKp2MStB9kXoz6IqeK129ilXoeoHR5jEX35EOyk5cywNnQKNtCz5an9HiyukJvJuK_MXxUsIVWjRp6KVlZzk-NYvsCmVld_zMzlNRAr1fcG-zm0EOwzJvWA9NRSg54ClVK8gdEFoQKow-c_PSnsgzgHJt8185bWyhCzS0E-r41A/s2048/342917728_616272503705633_812896256942699811_n.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1366" data-original-width="2048" height="247" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8g6JpkRLLKp2MStB9kXoz6IqeK129ilXoeoHR5jEX35EOyk5cywNnQKNtCz5an9HiyukJvJuK_MXxUsIVWjRp6KVlZzk-NYvsCmVld_zMzlNRAr1fcG-zm0EOwzJvWA9NRSg54ClVK8gdEFoQKow-c_PSnsgzgHJt8185bWyhCzS0E-r41A/w372-h247/342917728_616272503705633_812896256942699811_n.jpeg" width="372" /></a><div><br />
<div style="text-align: left;">Maandag 24 april 2023, Centro Cultural de Belém
<div style="text-align: left;">Opera van Lissabon
<div style="text-align: left;"><br />
<div style="text-align: left;"><b><span style="color: red;">Wagner: Der fliegende Holländer</span></b>
<div><div style="text-align: left;"><br />
<div style="text-align: left;">Holländer - Tomas Tomasson
<div style="text-align: left;">Senta - Gabriela Scherer
<div style="text-align: left;">Daland - Peter Rose
<div style="text-align: left;">Erik - Peter Wedd
<div style="text-align: left;">Timoneiro - Marco Alves Dos Santos
<div style="text-align: left;">Coro do Teatro Nacional de São Carlos
<div><div style="text-align: left;">Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Graeme Jenkins
><div><div style="text-align: left;"><br />
<div style="text-align: left;">Wagner in Portugal? Ik hoorde alle Wagners in Amsterdam, en sommige in Londen en Wenen. Zie de opera-lijst hiernaast. Maar in Lissabon? Enfin, toen deze uitvoering maanden geleden online werd aangekondigd kocht ik een kaartje, maar tot de dag ervoor twijfelde ik of ik die 130 kilometer moest afreizen naar Belém, de toeristische trekpleister door dat torentje in de Taag, zo'n 10 kilometer ten westen van Lissabon. En laat op de avond weer terug. Ik overwon gelukkig mijn snobistische twijfels en reed al vroeg naar Belém, naar dat stomme torentje maar hoe prachtig overweldigend de facade van het klooster aldaar! En daartussen staat het Centro Cultural, modern, stijlvol en met een geweldig klinkend auditorium waar op deze zomerse maandagavond in april een verrassend grandioze uitvoering gegeven werd van Der fliegende Holländer. Ik begon deze muziek-weblog in 2005, en sindsdien hoorde ik live alle Wagner-opera's vanaf de Lohengrin tot de Parsifal meerdere keren elk, maar niet een keer de Holländer, dat was daarvoor bij de Nederlandse Opera, zo lang geleden dus. En ondanks dat Wagner in deze opera nog zoekende was naar zijn eigen stijl: wat een verrukkelijk stuk! De Holländer heeft zijn prachtige duistere aandeel. Senta haar heldinnenrol, Erik zijn tenorbravoure en Daland de sonore baspartij, en hoe waren deze rollen goed bezet! Tomasson zong met autoriteit de titelrol, Scherer een zuivere Senta, en Rose is nog steeds een geweldige zanger - bij DNO zong hij o.a. Ochs in Der Rosenkavalier. De hoofdrol werd echter opgeëist door het koor, dat hoorbaar en zichtbaar los ging - met name aan het begin van de derde akte. Het was een feest om te zien en te horen - en het Portugese publiek luisterde ademloos, maar betoonde zich na afloop als Wagner-liefhebbers pur sang; het applaus was terecht grandioos. De enscenering was simpel-praktisch, ondersteund door een videoscherm dat in de demonische koorpartij van de Holländer-schippers deed huiveren. Heerlijk om opeens deze opera na zoveel jaar opnieuw te horen en te waarderen.</div>
Ik beluisterde enkele weken voor deze uitvoering de bekende opname van Klemperer met Theo Adam en Anja Silja als Holländer en Senta, maar pakte tijdens het schrijven van deze weblog toch die andere opname uit mijn cd-kast en die ik gewoon beter vind: de live-opname uit Bayreuth onder leiding van Karl Böhm, met Thomas Stewart als Holländer en Gwyneth Jones als Senta. In hun 'liefdesduet' aan het slot van de tweede akte blaast Jones iedereen de tent uit, maar wat een stem en hoe grandioos de climax! <div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAZPosEP4eDBogFvmY4xCZ8W8BxI5G7AGZdFaNkxhU1ZYMLQbZAQYGj8Cc9B7YQsiJenrZUc8AG2EImkaGOzCT8osz8lJj3z8iie2VmLZZRybUWbE8JEpoU_xTTNNZna-TI21CrPD607G8V87KpZr96r6iPxdgWhWIYxRlUBSOoGOn5gXgjQ/s2048/342807415_1443589273134422_6052534184092466673_n.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1366" data-original-width="2048" height="233" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAZPosEP4eDBogFvmY4xCZ8W8BxI5G7AGZdFaNkxhU1ZYMLQbZAQYGj8Cc9B7YQsiJenrZUc8AG2EImkaGOzCT8osz8lJj3z8iie2VmLZZRybUWbE8JEpoU_xTTNNZna-TI21CrPD607G8V87KpZr96r6iPxdgWhWIYxRlUBSOoGOn5gXgjQ/w350-h233/342807415_1443589273134422_6052534184092466673_n.jpeg" width="350" /></a>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-707260277415983162023-04-07T22:55:00.006+02:002023-04-07T22:57:14.837+02:00Recital 20 maart 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1Pv9Y6TcRbyeeYUIo8YGkVVlj2lEJ_7Dcq92BWinJ1D_s32lS-ukVIMrqKn_i426fbNpkZZtLJ7yZd4S5F3gonOLWbSnDy2TlET1ibRdZ58bgzLSDVrcJoHwEV_ruViabB_NX5fm3PPEYFwr7NDtTDpPYa9xf4s0zPE6R1lmlIQAQWYUIVA/s992/grigory-sokolov.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="620" data-original-width="992" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1Pv9Y6TcRbyeeYUIo8YGkVVlj2lEJ_7Dcq92BWinJ1D_s32lS-ukVIMrqKn_i426fbNpkZZtLJ7yZd4S5F3gonOLWbSnDy2TlET1ibRdZ58bgzLSDVrcJoHwEV_ruViabB_NX5fm3PPEYFwr7NDtTDpPYa9xf4s0zPE6R1lmlIQAQWYUIVA/w402-h251/grigory-sokolov.png" width="402" /></a></div><p>Maandag 20 maart 2023, Auditorium Gulbenkian Lissabon<br />Grigory Sokolov, piano</p><p><b><span style="color: red;">Purcell: Suite nr. 2, 4 en 7<br />Purcell: Ground in Gamut, A New Irish Tune, A New Scotch Tune<br />Purcell: Trumpet Tune, Round O, Chaconne<br />Mozart: Sonate nr. 13 in Bes, KV 333<br />Mozart: Adagio in b, KV 540</span></b><br /><br />Op drie dagen na precies tien jaar geleden de laatste keer bij een recital van grootmeester Sokolov (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2013/03/recital-17-maart-2013.html" target="_blank">hier</a>), maar dat maakte zoveel indruk dat ik voor dit optreden apart naar Lissabon reed, en ik werd wederom niet teleurgesteld. Sokolov is een meester in subtiliteit - drie kwartier Purcell en dan toch een afgeladen zaal in de ban houden! Na de pauze Mozart, waarin hij in de Sonate alle herhalingen speelde en afsloot met het tien minuten durende, aangrijpende Adagio. Net als in 2013 speelde hij daarna zo'n zes toegiften, waaronder Chopin, Brahms en ondanks de kleinere vleugel uiterst volbloedig die geweldige Prelude op. 23 nr. 2 van Rachmaninov, eindelijk voor mij de eerste keer live, en hoe! De reis alleszins waard!</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-78757368061704813682023-04-01T21:01:00.001+02:002023-04-01T21:02:43.827+02:00Opera 5 maart 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbIMIrbK0aFIzzQwItyn_mn4ZvUjnVbpUXSaq2nDYb8mTTGwC71jJVZ2aWXC2UjMujXrNZd8Q5wtVjQm0Mxg7apkGAemE3gbovPEvihQjKCB-PmE5pRtbu_wxJSKjzQ6y2Q7wBT0zJE52DL1ffGSFNlhd3PK1sA2vks9llqhyAQvYPsFrn8g/s963/LuciaLisboa.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="722" data-original-width="963" height="284" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbIMIrbK0aFIzzQwItyn_mn4ZvUjnVbpUXSaq2nDYb8mTTGwC71jJVZ2aWXC2UjMujXrNZd8Q5wtVjQm0Mxg7apkGAemE3gbovPEvihQjKCB-PmE5pRtbu_wxJSKjzQ6y2Q7wBT0zJE52DL1ffGSFNlhd3PK1sA2vks9llqhyAQvYPsFrn8g/w379-h284/LuciaLisboa.jpeg" width="379" /></a></div><p>Zondag 5 maart 2023, Teatro Nacional de São Carlos, Lisboa<br />Opera van Lissabon</p><div><span style="color: red;"><b>Donizetti: Lucia di Lammermoor</b></span></div><div>Lucia - Rita Marques<div>Edgardo - Luis Gomes<div>Enrico - Gezim Myshketa<div>Raimondo - Fabrizio Beggi<div>Arturo - Marco Alves dos Santos<div>Coro do Teatro Nacional de São Carlos<br />Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Antonio Pirolli</div><div>Wederom een Donizetti-opera, met wederom de Portugese sopraan Rita Marques in de hoofdrol (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2022/10/opera-8-oktober-2022.html" target="_blank">hier</a> de vorige keer in L'elisir d'amore). Ze is een meer dan uitstekende belcanto-zangeres. Geen grote luide stem, maar zuiver, wendbaar en ook gewoon mooi. Ik zat in een soort van loge op de derde verdieping, maar had een prima uitzicht op het toneel en de orkestbak en het klonk allemaal geweldig. Prima zangers, maar een uitermate bevreemdende enscenering, waarin modern en klassiek door elkaar heen liepen. De waanzinscène was uiterst curieus: Lucia stapt opeens in moderne kledij in een auto, en zingt al autorijdend haar ondergang tegemoet. Op de achteruitkijkspiegel een camera zodat ze op en scherm achterop het podium groot werd geprojecteerd. Halverwege de scène stapt ze even uit, daarna weer in en rijdt ze zich uiteindelijk zogenaamd te pletter. Tja, zulke moderne regisseursfratsen had ik al een poosje niet meer gezien (vroeger bij De Nederlandse Opera meer regel dan uitzondering). Desondanks een fijn middagje opera. Binnenkort zelfs naar Wagner!</div></div></div></div></div></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-57460548186331454062023-03-26T20:29:00.005+02:002023-03-26T20:33:29.528+02:00Concert 18 februari 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJpK2LJTqR3YyIfysnXmYpHpM68yaxchu-3t1zWLaAjmWQEPnyaidXQGzQkdEsT113NNnq-rRUeQ2o6K6_AUft-0KTJwwVNEdSKaOlqawW8CMdUH2yVT1__pYDSB8QRYErGpYZvnwEJsI4mK7sNZfOGrI6tgnKHSKRdQZ6uCdnYVbFm1yB2Q/s799/Gulbenkian.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="799" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJpK2LJTqR3YyIfysnXmYpHpM68yaxchu-3t1zWLaAjmWQEPnyaidXQGzQkdEsT113NNnq-rRUeQ2o6K6_AUft-0KTJwwVNEdSKaOlqawW8CMdUH2yVT1__pYDSB8QRYErGpYZvnwEJsI4mK7sNZfOGrI6tgnKHSKRdQZ6uCdnYVbFm1yB2Q/w382-h215/Gulbenkian.jpeg" width="382" /></a></div><div>Zaterdag 18 februari 2023, Auditorium Gulbenkian, Lissabon
Gulbenkian Orkest o.l.v. Lorenzo Viotti
<br /><br /><b><span style="color: red;">Mahler: Symfonie nr. 6</span></b><br /><br />Ik ga niet vaak meer naar concerten en opera's, maar lig nu toch opeens drie bezoeken achter met beschrijven. Allereerst de Zesde Mahler door het Gulbenkian orkest o.l.v. oud-chefdirigent Viotti. Ik volg hem op Instagram en hij dirigeerde dezelfde symfonie in de week erna ook bij de Münchner Philharmoniker. Het komt vaker voor: dirigenten die een werk in eenzelfde seizoen bij verschillende orkesten op de lessenaars laten zetten. Niets op tegen eigenlijk; je graaft je dan helemaal in in zo'n stuk. Viotti had zeker wat te vertellen met deze duistere symfonie. Het orkest klonk zeer transparant, terwijl hij er toch ook de nodige energie in stopte. Het Andante moderato was uiterst lyrisch en greep me erg aan. Misschien omdat ik zo weinig live-concerten meemaak? Er is onduidelijkheid over de volgorde van de twee middendelen: eerst het Scherzo en dan het Andante, of andersom. De meeste dirigenten kiezen voor eerst het Scherzo en dan het Andante, zoals ook Viotti, en eigenlijk werd me tijdens dit concert helder waarom dat de betere keuze lijkt: het Scherzo als derde deel en daarna die lange gitzwarte Finale is gewoonweg een te heftige aanslag op het gemoed. Tot teleurstelling van Viotti, mijzelf en waarschijnlijk veel andere mensen in het publiek begonnen enkelen direct na het wegsterven van de laatste hartslag te applaudisseren; als er één symfonie is waar ik me er altijd ongemakkelijk bij voel om geestdriftig te gaan klappen is het wel bij dit stuk.<br />De foto hierboven toont de voorgevel van het Gulbenkian-gebouw: naast de concertzaal is er ook een geweldig museum, dat ik in de middag voorafgaande aan het concert bezocht. Het toont de collectie die Calouste Sarkis Gulbenkian bij elkaar verzamelde. Prachtig, en ook: subliem tentoongesteld. De buitenkant van het gebouw verdient geen schoonheidsprijs, maar binnen is het oor- en oogstrelend.</div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-91046355698197547552023-02-12T23:10:00.015+01:002023-02-12T23:33:38.311+01:00Concert 12 januari 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLjADeWuw5hkuadhcEPtsNZzA9hupC5VYlOrWPhzx9ilBgsKmbQAjs28Z60AL_kuUAbuG5vVHuh32r83KAx9UsIFyA0P5FKIDU8gQAA6_HQKkz3JdtHoZuUlL0sVwa4tBHhmUXESixsJIGvJxKvP2ygS72ZUaGLR5znHXscwvVSBRBT78fWg/s763/makela.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="509" data-original-width="763" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLjADeWuw5hkuadhcEPtsNZzA9hupC5VYlOrWPhzx9ilBgsKmbQAjs28Z60AL_kuUAbuG5vVHuh32r83KAx9UsIFyA0P5FKIDU8gQAA6_HQKkz3JdtHoZuUlL0sVwa4tBHhmUXESixsJIGvJxKvP2ygS72ZUaGLR5znHXscwvVSBRBT78fWg/w355-h236/makela.jpeg" width="355" /></a></div><div>Donderdag 12 januari 2023, Concertgebouw Amsterdam<br />Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Klaus Mäkelä<br />Sol Gabetta, cello<br /><br /><b><span style="color: red;">Jimmy López Bellido: Aino<br />Bloch: Schelomo<br />R. Strauss: Eine Alpensinfonie</span></b><br /><br />Hoe vaak schreef ik tot voor enkele jaren in deze weblog, haast automatisch, de regels bovenaan deze weblog: datum, plaats en orkest. De laatste keer dat ik dat deed was oktober 2020 (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2020/12/concert-11-oktober-2020.html" target="_blank">hier</a>) en twee weken ervoor de concerten waar Mäkelä zijn debuut bij het KCO maakte (<a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2020/12/concert-24-en-25-september-2020.html" target="_blank">hier</a>). Sindsdien is er veel veranderd. Ik verhuisde begin 2021 naar Portugal, en Mäkelä wordt de nieuwe chef van het KCO. Welja! Een dierbare vriend organiseerde een verjaardagsparty, dé reden om na ruim anderhalf jaar afwezigheid naar Nederland af te reizen. En het KCO-concert paste perfect in het schema; samen met vriend CG met wie ik ontelbare opera- en KCO-uitvoeringen bezocht, inclusief dat debuut van Mäkelä, gingen we deze avond als vanouds naar het Concertgebouw. Zo voelde het ook, geen nostalgische sentimentaliteit. Ik liep de zaal in alsof de vorige keer - als gewoonlijk - twee weken geleden was. Net als de vorige keer bij Mäkelä kan ik me nu opnieuw weinig herinneren van het openingsstuk van López. Wel van Schelomo van Bloch - ik beluisterde het ter voorbereiding een week ervoor voor het eerst thuis op cd, maar in de zaal kwam het prachtig tot zijn recht. Gabetta speelde volbloedig, en de even belangrijke orkestpartij werd glansrijk gespeeld. Tja, dan de Alpensinfonie. Het is een van mijn lievelingsstukken. Gewoon ontzettend origineel en briljant gecomponeerd. Ik hoorde het onder Haitink (<a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2011/12/concert-21-december-2011.html" target="_blank">hier</a> en <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2011/12/concert-25-december-2011.html" target="_blank">hier</a>) en Jansons (<a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2007/09/concert-21-september-2007.html" target="_blank">hier</a>); Mäkelä dirigeerde een beheerste, overwogen uitvoering, zonder extremen, maar uiterst transparant. Ik hoorde details die ik nog nooit eerder hoorde. Perfecte uitvoeringen bestaan gelukkig niet.Wel goede en minder goede. Dit was een gewoon erg goede uitvoering. Heerlijk om erbij te zijn geweest!</div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-57990260222124968232022-10-30T21:54:00.007+01:002023-04-01T21:03:10.345+02:00Opera 8 oktober 2022<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Riy3IbghngJc6ZC0FNeNZnRok9THhYj0n90G_gZAm4hrqyALcAsfocwRS88qrFITjRNjJDKwF2JMa1hLP9gjKldwDZ68FyipJK0JUj9CiRjEHbmxIpMZuCbM0Mh8QRt6MvY4765xFzIqKsT4Ghze2CXRfgidU9jg6xaUTeAuQjfPSeZvxA/s1446/elisir1.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="963" data-original-width="1446" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Riy3IbghngJc6ZC0FNeNZnRok9THhYj0n90G_gZAm4hrqyALcAsfocwRS88qrFITjRNjJDKwF2JMa1hLP9gjKldwDZ68FyipJK0JUj9CiRjEHbmxIpMZuCbM0Mh8QRt6MvY4765xFzIqKsT4Ghze2CXRfgidU9jg6xaUTeAuQjfPSeZvxA/w380-h253/elisir1.webp" width="380" /></a></div><span style="font-family: inherit;">Zaterdag 8 oktober 2022, Teatro Nacional de São Carlos, Lisboa</span></div><span style="font-family: inherit;">Opera van Lissabon</span><p><span style="color: red; font-family: inherit;"><b>Donizetti: L'elisir d'amore</b></span></p><p><span style="font-family: inherit;">Adina - Rita Marques<br />Nemorino - Antonio Garés<br />Belcore - Ricardo Panela<br />Dulcamara - Ricardo Seguel<br />Giannetta - Joanna Seara<br /><span style="background-color: white; caret-color: rgb(51, 51, 51); color: #333333; text-size-adjust: auto;">Coro do Teatro Nacional de São Carlos</span><br style="caret-color: rgb(51, 51, 51); color: #333333; text-size-adjust: auto;" /><span style="background-color: white; caret-color: rgb(51, 51, 51); color: #333333; text-size-adjust: auto;">Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Antonio Pirolli<br /><br />Na een half jaar weer naar de opera, überhaupt naar een live-uitvoering. Wederom in dat prachtige oude operatheater van Lissabon. Het is een feestelijke zaterdagmiddag: het begint om 16 uur, de pauze is een uur later, iedereen naar buiten in de zon op dat mooie pleintje voor het gebouw. Daarna weer naar binnen voor de tweede helft, en om half zeven sta je muzikaal-vergenoegd buiten, op naar een restaurant in de buurt. Ik was met twee liefste vriendinnen en we hadden een heerlijke middag en avond. L'elisir d'amore hoorde ik in 2010 (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2010/07/opera-30-juni-2010.html" target="_blank">hier</a>) en 2002 bij DNO, maar deze uitvoering was minstens zo verrukkelijk. De volledig Portugees-Spaanse cast zong uitstekend, de enscenering was zonder poespas, en de swingende muziek van Donizetti is aanstekelijk verrukkelijk. Ik koop (ik mag inmiddels wel zeggen) steevast het programmaboek, volledig in het Portugees, maar het bevat een volledige uitvoeringsgeschiedenis van het betreffende werk in dit operahuis. De première van Donizetti's opera was op 12 mei 1832 in Milaan (niet in de Scala). De Portugese première was in dit São Carlos-theater op 6 januari 1834, dus minder dan twee jaar later. Dat heeft wel wat als je bijna twee eeuwen daarna in datzelfde gebouw zit...</span></span></p><p><span style="font-family: inherit;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo8WVSYLASdWidXDb-wtFRhtyFJxC1bsUiK-hJUUoQ34BD8Um5LgChTQVEWlxy8HbKAnmrddujgzrGfCL0I7qITHCekkww5f-7hGK0dOnt_WxhAAm_0vHtt9oXV99Zms2m8557eC9WOLF5R_pC52JSxOntCXZ0JTXhNrsNDnNz6HJkLhDAWA/s1446/elisir2.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="963" data-original-width="1446" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo8WVSYLASdWidXDb-wtFRhtyFJxC1bsUiK-hJUUoQ34BD8Um5LgChTQVEWlxy8HbKAnmrddujgzrGfCL0I7qITHCekkww5f-7hGK0dOnt_WxhAAm_0vHtt9oXV99Zms2m8557eC9WOLF5R_pC52JSxOntCXZ0JTXhNrsNDnNz6HJkLhDAWA/w365-h243/elisir2.webp" width="365" /></a></span></div><p></p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-45795069552798009472022-06-17T23:37:00.017+02:002022-06-18T15:58:53.704+02:00Opera 14 mei 2022<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirwsAgzJ-yERLNZ55BrBY9EmIFkVY-e2kyfYUvHTKTmicGVC6Jleviqo8jkGimdqYF9rEOBINQWKYdvSvcfpdu6XNW_3aaCFNBM3R20c1fciGvWpFNT5nNof4AJzM6_hO1Nnqg5EbI-94PjBAdBpTOfzeXDWN3DNr8-ZidxoVbyCE3hY3-8g/s1280/DC0AF4B4-6BD2-4477-AE6E-CCC2D1D0200E.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1028" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirwsAgzJ-yERLNZ55BrBY9EmIFkVY-e2kyfYUvHTKTmicGVC6Jleviqo8jkGimdqYF9rEOBINQWKYdvSvcfpdu6XNW_3aaCFNBM3R20c1fciGvWpFNT5nNof4AJzM6_hO1Nnqg5EbI-94PjBAdBpTOfzeXDWN3DNr8-ZidxoVbyCE3hY3-8g/w305-h380/DC0AF4B4-6BD2-4477-AE6E-CCC2D1D0200E.JPG" width="305" /></a></div>Zaterdag 14 mei 2022, Teatro alla Scala, Milaan<div>Teatro alla Scala</div><div><span style="color: red;"><b>Verdi: Un ballo un maschera</b></span></div><div>Riccardo - Francesco Melli<div>Renato - Luca Salsi<div>Amelia - Sondra Radvanovsky<div>Ulrica - Yulia Matochkina<div>Oscar - Federica Guida<div>Coro e Orchestra del Teatro alla Scala o.l.v. Nicola Luisotti </div><div>En nu dan wél! Ruim twee jaar geleden ging ik met vriend C. ook al naar Milaan, voor de Trovatore in de Scala, maar die voorstelling, op zondag 22 februari 2020, werd 20 minuten voor aanvang afgelast vanwege een of ander virus dat, vanuit China overgewaaid, vooral in Noord-Italië rondwaarde. Enfin, we weten er inmiddels alles van, maar op dat moment was de teleurstelling enorm. Ruim een maand voordat de repetities van deze Ballo zouden beginnen moest chefdirigent Riccardo Chailly afzeggen, maar het mocht uiteindelijk de pret niet drukken. Het was een grandioze voorstelling. Zoals het Koninklijk Concertgebouworkest vergroeid is met de grote zaal van het Concertgebouw, zo is het orkest van de Scala vergroeid met dit immense operatheater. Zo'n cello- of trompet-solo en ja, dat koper-achtergrondorkest bij de overgang van die laatste bravoure-aria van Riccardo naar het ballo - alsof die koperblazers niks anders doen: de balans was beter dan op iedere van de vijf opnames ik van deze geweldige opera bezit (en die ik in de weken ervoor allemaal beluisterd heb). Wat een orkestrale finesse. De zangers deden er niet voor onder, met een werkelijk sublieme Radvanovsky als Amelia voorop, en naast haar naar de keel grijpende aria's en scènes: ze kleurde en mengde zo perfect in het slotkoor - ook dat kreeg geen opnameleider van al die plaatopnames voor elkaar. Luisotti dirigeerde precies, iets te gedragen naar mijn idee, maar daardoor kon ik wel wat langer naar dat grandioze orkest luisteren. Ik was al een keer eerder naar een Verdi-opera in de Scala (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2018/03/opera-4-maart-2018.html" target="_blank">hier</a>), maar dit smaakt naar zoveel meer. Een Forza del destino in de Scala, dat is bijna een ultieme wens... Binnenkort een bespreking van de vijf cd-opnames die ik van Un ballo in maschera heb. Ik beluisterde ze allemaal in de weken voorafgaand aan deze voorstelling - een enkele meerdere keren. En nu ik deze weblog een maand na dato schrijf, wil ik die sublieme opera weer opnieuw horen. En opnieuw...<br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ-0AjKDQeBNKtXjPMC4E1Lpy3Le9t3-0CHOUNoA2Agc-tYnOJhanwXWvaw2R062I2kUuBzBra_OEkf7vxjmJ-oRJWUuZZSbeWcexXUV4UtBJGc6TQpms6zW-eLSO31zK7HsIWJLrJ-JdZj29CnZVSJZPjXoroW1X7ian5bceo5bzFuLegYg/s1280/2BB28D66-C6CB-4074-B3E2-49469F09E146.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="985" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ-0AjKDQeBNKtXjPMC4E1Lpy3Le9t3-0CHOUNoA2Agc-tYnOJhanwXWvaw2R062I2kUuBzBra_OEkf7vxjmJ-oRJWUuZZSbeWcexXUV4UtBJGc6TQpms6zW-eLSO31zK7HsIWJLrJ-JdZj29CnZVSJZPjXoroW1X7ian5bceo5bzFuLegYg/w303-h394/2BB28D66-C6CB-4074-B3E2-49469F09E146.jpg" width="303" /></a></div></div></div></div></div></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-63659784778508960272022-04-06T23:51:00.004+02:002022-04-07T00:20:25.313+02:00Opera 13 maart 2022<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglZpAKEqVqGAKeYQuV4DTEKsGzIKtEnWc6JWHXtdWvtd9z_p7-5A1qqZDcMiBCk3xI88K3mvoVwLXKlmgOcjhjmi7ri8I9DnX7C5sTylu5YtL8WNQ-hBGlv70v9JnOgHziBxDbUvltC7NgCvjhbY3RVHOF02yh6Qg0jVv8DW-5bDOWVuqU-w/s2048/1675955.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglZpAKEqVqGAKeYQuV4DTEKsGzIKtEnWc6JWHXtdWvtd9z_p7-5A1qqZDcMiBCk3xI88K3mvoVwLXKlmgOcjhjmi7ri8I9DnX7C5sTylu5YtL8WNQ-hBGlv70v9JnOgHziBxDbUvltC7NgCvjhbY3RVHOF02yh6Qg0jVv8DW-5bDOWVuqU-w/w388-h291/1675955.jpg" width="388" /></a></div><p>Zondag 13 maart 2022, Teatro Nacional de São Carlos Lissabon</p><p>Opera van Lissabon</p><p><b><span style="color: red;">Puccini: La Bohème</span></b></p>Mimì - Natalia Tanasii<br />Rodolfo - Gianluca Terranova<br />Musetta - Bárbara Barradas<br />Marcello - Christian Luján<br />Coro do Teatro Nacional de São Carlos<br />Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Domenico Longo<br /><div><br /></div><div>Ging ik in Amsterdam voor de coronatijd gemiddeld eens per week maar een concert of opera, nu is het een bijzondere gebeurtenis. Corona gooide roet in het eten, maar nu ik in centraal Portugal woon, op ruim anderhalf uur rijden van Lissabon, is het eveneens een zeldzame happening. De laatste keer was in oktober! Maar nu dan La Bohème in dat prachtige operahuis van Lissabon, met een simpele traditionele enscenering (zie hierboven), zoals ook de vorige keer in Londen (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2015/06/opera-30-mei-2015.html" target="_blank">hier</a>) met Poetin-aanhangster Anna Netrebko. Schaarste maakt dat je het zeldzame waardeert, dus na zo lang geen live opera, tja, dan krijgt Puccini de waterlanders-sluizen gemakkelijk open. Tanasii en Terranova zongen prima, zo ook Barradas als Luján. De tickets voor een volgende operavoorstelling zijn binnen, halverwege mei. Moge die nu wél doorgaan, deo volente...</div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-15175012435623417862021-11-16T23:02:00.009+01:002021-11-16T23:09:21.865+01:00Concert 19 oktober 2021<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjA6x73XAZfwH8WB9L0pmNwRvxkbNfFyHKiWMsNNKH-OZoXh4YcpDZMf2R7_JJN99rVl_kDSzLZSDPIaAlfPyOBWgG9EUfmNbm8UWdLzM_k__c_E0rAMoXbyW4rIzOzN6jHwk8G/s1600/savall.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1600" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjA6x73XAZfwH8WB9L0pmNwRvxkbNfFyHKiWMsNNKH-OZoXh4YcpDZMf2R7_JJN99rVl_kDSzLZSDPIaAlfPyOBWgG9EUfmNbm8UWdLzM_k__c_E0rAMoXbyW4rIzOzN6jHwk8G/w405-h253/savall.jpg" width="405" /></a></div><div>Dinsdag 19 oktober 2021, Auditorium Gulbenkian, Lissabon</div><div>Le Concert des Nations o.l.v. Jordi Savall</div><div><b><span style="color: red;">Beethoven: Symfonie nr. 6 'Pastorale'</span></b><b><span style="color: red;"> </span></b></div><div><b><span style="color: red;">Beethoven: Symfonie nr 7</span></b></div><div>Sinds mijn vorige concert van Savall in 2016 (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2016/06/concert-28-mei-2016.html" target="_blank">hier</a>) kocht ik enkele prachtige cd-uitgaven van hem gebouwd rondom een thema - die oorlog-en-vrede cd's blijven trouwens de mooiste. En nu opeens met Beethoven, dát wilde ik horen. Het bleek een schot in de roos. Ik hoorde deze twee overbekende symfonieën niet eerder zo transparant. Ultieme uitvoeringen van Beethoven-symfonieën bestaan niet (meer), maar Savall dirigeerde prachtig gedreven uitvoeringen, zonder eigenzinnigheid na te streven. De vier contrabassen musiceerden alsof ze in een jazz-café uit hun dak gingen, maar legden ondertussen wel een klankbasis waarop de rest van het orkest speelde. Ze werden na afloop door Savall niet voor niets uitvoerig bedankt. Savall sprak tussen de twee symfonieën het publiek toe, volgens mij in het Spaans, maar het publiek luisterde alsof het Portugees was. Als toegift nog het tweede deel uit de Achtste symfonie - het kon vanavond niet op. Want ook: voor het eerst sinds januari 2020 een uitverkochte zaal! Savall debuteert komend voorjaar bij het KCO - dat is een reis naar het oude vaderland waard.</div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-61450706921617795202021-11-14T20:02:00.002+01:002021-11-14T20:03:59.462+01:00Opera 1 oktober 2021<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiQddNBHuZ04JP-tLW9Cx5QT2nZjcyWmtYfLbK0Kg_uuk6P6u_h9qDlIEFQ-bWrCUOTgTnRvTgcYzFlfB7IPPw3riZ_q5OuUb0BAri2XIgMuXnQLct1bkh1y8SlliNwQSFTzso/s640/Tsjaikovski_pjotr_iljitsj.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="640" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiQddNBHuZ04JP-tLW9Cx5QT2nZjcyWmtYfLbK0Kg_uuk6P6u_h9qDlIEFQ-bWrCUOTgTnRvTgcYzFlfB7IPPw3riZ_q5OuUb0BAri2XIgMuXnQLct1bkh1y8SlliNwQSFTzso/w363-h243/Tsjaikovski_pjotr_iljitsj.jpg" width="363" /></a></div><p>Vrijdag 1 oktober 2021, Teatro Nacional de São Carlos Lissabon<br />Opera van Lissabon<br /><br /><b><span style="color: red;">Tsjaikovski: Jolanta</span></b></p>Jolanta - Zarina Abaeva<br />Vaudémont - Misha Didyk<br />René - Evgeny Stavinsky<br />Robert - Guriy Guryev<br />Coro do Teatro Nacional de São Carlos<br />Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Graeme Jenkins<br /><p>Op het laatste moment besloten toch naar Lissabon te reizen om in dat prachtige operatheater de laatste opera van Tsjaikovski te horen. Evenals de vorige keer met Ernani (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2021/07/opera-16-juni-2021.html" target="_blank">hier</a>) een concertante uitvoering. Het viel uiteindelijk allemaal een beetje tegen. En dat lag niet aan de uitvoering: prima zangers en een goed spelend orkest onder leiding van Jenkins, die eind jaren tachtig en begin jaren negentig enkele keren bij De Nederlandse Opera vrij middelmatig gast-dirigeerde. Tegenviel vooral het zwakke libretto: Jolanta is blind en na de nodige verwikkelingen kan ze opeens weer zien, op een manier zoals in sommige Handel-opera's: er wordt uren over een enorm (liefdes)probleem gezongen en getreurd, maar in de laatste drie maten is alles ineens opgelost en iedereen blij. Tsjaikovski schreef voor het orkest prachtige muziek, maar voor de zangers is er eigenlijk weinig eer te behalen. Tenslotte, maar dat lag aan mijn onkunde: het bleek een korte opera, van nog geen vijf kwartier. De twee volgende opera-producties in dit theater (Handels Ariodante en Mozarts La clemenza di Tito) laat ik voorbij gaan - hopelijk biedt het voorjaar enkele goede redenen om naar dit mooie operahuis terug te gaan.</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-84484711044900517942021-07-12T23:57:00.006+02:002021-07-13T00:02:42.963+02:00Opera 16 juni 2021<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh70sb0Ks1aBEniGK8GqWdnF-stGwBGGb1k2vDXzFujUF_TBFyJ2UHpGjKOf-EA9nFNy0np8wsCTDDNupY_rAxdaQJneD8jERVClPtELwKAXqEaRKU0PNCkODbNo5hXAaPVtvdU/s800/050A674D-14C3-4C38-A581-12F700A78C86.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh70sb0Ks1aBEniGK8GqWdnF-stGwBGGb1k2vDXzFujUF_TBFyJ2UHpGjKOf-EA9nFNy0np8wsCTDDNupY_rAxdaQJneD8jERVClPtELwKAXqEaRKU0PNCkODbNo5hXAaPVtvdU/s320/050A674D-14C3-4C38-A581-12F700A78C86.JPG" /></a></div><p>Woensdag 16 juni 2021, Teatro Nacional de São Carlos Lissabon<br />Opera van Lissabon</p><p><b><span style="color: red;">Verdi: Ernani</span></b><br /><br />Ernani - Gregory Kunde<br />Elvira - Hui He<br />Don Carlo - Simone Piazzola<br />Silva - Fabrizio Beggi<br />Coro do Teatro Nacional de São Carlos<br />Orquestra Sinfónica Portuguesa o.l.v. Antonio Pirolli<br /><br />Na zo'n anderhalf jaar ook weer naar een opera. Concertant uitgevoerd, maar wel op het podium van het prachtige operatheater van Lissabon. De foto boven en onder deze weblog nam ik zelf - het is een geweldig theater, gebouwd in 1793, toen Mozart pas twee jaar daarvoor was overleden, Rossini nog in de luiers lag, etc... In de zaal en de loges een kwart bezetting van bezoekers, maar koor, orkest en solisten gingen er vol voor. En eindelijk eens live die geweldige vroege opera van Verdi; ik schreef er al eens een cd-beschrijving over (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2014/03/ernani.html" target="_blank">hier</a>). Gregory Kunde is een oude rot in het vak, maar nog prima bij stem. Hui He hoorde ik eens als Aida in de Arena van Verona (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2017/10/opera-27-augustus-2017.html" target="_blank">hier</a>) en lijkt een beetje op haar retour. Piazzola en Beggi waren daarentegen grandioos - Piazzola is een naam om te onthouden. Als je zoals ik die grote zaal van het Muziektheater gewend bent, dan is zo'n oud klassiek operatheater enorm wennen, maar ook: beseffen dat de meeste opera's juist voor zulke zalen zijn geschreven. Dus: intiemer, directer, en dus ook voor minder zware stemmen. Ik zat precies in het midden van de zaal, maar het was alsof de zangers vlak voor me stonden. Het koor stond op etages achter het orkest, helaas achter plexiglas, waardoor de balans in hun nadeel uitviel. Maar goed, het was een onvergetelijke avond. Eindelijk weer een opera, en in de pauze iedereen naar het plein voor het gebouw. Ernaast loopt een straatje waar zo'n typisch Lissabons trammetje rijdt - de stiptheid van de kwartiersdienst was in de zaal goed te controleren. Het programma van volgend seizoen is nog niet bekend, maar ik ga er DV vaak naar terug!<br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNK44ks54vlqT5NIurkD6eLoxvhbqS6ekI2Yl7zcQSXxdIezBH25U6V_UBihorKPAAW2cOgQeiOOlMuAWi6zZZsRhAxj_T1efhfIPEV3mFQ5NSfMxJySWR8nvUm2b0hRR-8uIA/s800/27908F29-A88C-4501-9EFA-21F542357C44.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="799" data-original-width="800" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNK44ks54vlqT5NIurkD6eLoxvhbqS6ekI2Yl7zcQSXxdIezBH25U6V_UBihorKPAAW2cOgQeiOOlMuAWi6zZZsRhAxj_T1efhfIPEV3mFQ5NSfMxJySWR8nvUm2b0hRR-8uIA/w340-h340/27908F29-A88C-4501-9EFA-21F542357C44.JPG" width="340" /></a></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-20913551755433921312021-05-30T21:01:00.007+02:002021-11-16T21:52:12.151+01:00Concert 29 april 2021<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgasgpgimxTeVUHEYcKt4SwtMoF5XagRgLzY8nGtyAp4VYZNP1GgmZvA_U2YLOHozSdEwpih784VatIHMSL6TTtJjmyNbn56Pns4Wpody15_GnOjxkan3HOKFeNEJ0Zo4sMAJ-2/s2016/IMG_9302.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2016" data-original-width="1512" height="377" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgasgpgimxTeVUHEYcKt4SwtMoF5XagRgLzY8nGtyAp4VYZNP1GgmZvA_U2YLOHozSdEwpih784VatIHMSL6TTtJjmyNbn56Pns4Wpody15_GnOjxkan3HOKFeNEJ0Zo4sMAJ-2/w283-h377/IMG_9302.jpg" width="283" /></a></div><p>Donderdag 29 april 2021, Auditorium Gulbenkian Lissabon<br />Gulbenkian Orkest o.l.v. Lorenzo Viotti</p><p><b><span style="color: red;">Schumann: Symfonie nr. 1<br />Brahms: Symfonie nr. 2</span></b></p><p>Ruim een half jaar zonder live concerten; vreselijk natuurlijk maar ondertussen was ik druk genoeg met verhuizen naar Portugal. Hier schrok men in januari/februari zo van de enorme besmettingscijfers (door Kerstmis) dat men vervolgens massaal de strenge lockdownmaatregelen opvolgde - tijdens de weekenden en rondom Pasen mocht je zelfs je eigen gemeente niet verlaten. Dat had zijn effect, en meteen na Pasen werden er versoepelingen van kracht. Waaronder dat er ook weer concerten (met een beperkt publiek) gegeven konden worden. Aldus voor het eerst naar een bijna gewoon concert met heerlijke symfonieën. Het Gulbenkian Orkest staat dit seizoen nog onder leiding van Lorenzo Viotti - na de zomer verhuist hij naar De Nationale Opera in Amsterdam. Ik zag hem voor het eerst bij een invalbeurt bij het KCO in 2016 (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2016/03/concert-25-februari-2016.html" target="_blank">hier</a> de weblog) en sindsdien is hij aan een gestage opmars bezig. Het Gulbenkian Orkest is natuurlijk geen KCO, maar de symfonieën van Schumann en Brahms klonken prima, ook wetend dat dit pas het tweede concert van een serie van drie was, nadat het orkest een half jaar niet gespeeld had. Viotti bleef tot de laatste maat schaven, en dat leverde een spannend concert op. De zaal en het gebouw zijn typisch jaren zeventig, maar de glazen achterwand achter het orkest is erg fraai. Je kijkt uit op de tuin, er vlogen vogels (en ook een drone) voorbij en de vele kleuren groen van de bomen pasten mooi bij deze muziek. Binnenkort zelfs naar de opera in Lissabon!</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-48902020492371348212020-12-18T21:16:00.005+01:002021-07-12T14:01:51.806+02:00Concert 11 oktober 2020<p>Zondag 11 oktober 2020, Concertgebouw Amsterdam<br />Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Gustavo Gimeno<br />Krystian Zimerman, piano</p><p><b><span style="color: red;">Beethoven: Pianoconcert nr. 1, 2, 3, 4, 5</span></b></p><p>Eigenlijk 3 concerten, of één concert met twee lange pauzes. Het laatste concert voordat de boel weer op slot moest. Maar goed, wat een dag. Het concert met het Tweede en Eerste pianoconcert (in die volgorde) begon om half elf, het concert met het Derde concert om kwart over een, en het concert met het Vierde en Vijfde pianoconcert om half vier. Tja, wat te zeggen: doe het maar om al die concerten binnen een uur of zes te spelen. En dan zo spannend, moeiteloos, en gewoon erg mooi. Gimeno liet het orkest lekker spits spelen, en Zimerman voelde zich hoorbaar in zijn nopjes. <br />Ik besloot al voor corona dat ik stad en land zou verlaten voor een ander voort-bestaan. Dat gaat in januari gebeuren. Ooit kom ik terug in het Concertgebouw, natuurlijk. Maar dit was voor heel voorlopig de laatste keer. Tot horens!</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-19693923039524806802020-12-18T21:03:00.002+01:002021-07-12T14:03:18.825+02:00Concert 24 en 25 september 2020<p>Donderdag 24 en vrijdag 25 september 2020, Concertgebouw Amsterdam<br />Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Klaus Mäkelä</p><p><b><span style="color: red;">Jimmy López: The travails of Persiles and Sigismunda<br />Sibelius: Symfonie nr. 1</span></b></p><p>Twee keer naar dit concert. De eerste keer lang van tevoren besteld, de dag erna een half uur voor aanvang om even de gedachten te verzetten na huis-verkoop-gedoe. Ik kan van het López-stuk niets meer herinneren. Des te meer van Sibelius 1. Mäkelä is half in de twintig, maar dirigeerde met autoriteit en met schwung. Hij is geeneens een belofte. Als je zijn concertprogramma bekijkt mag het KCO blij zijn dat hij tijd voor ze heeft. Dat heeft hij opeens extra: vandaag werd bekend dat hij de Kerstmatinee van Fabio Luisi overneemt (die heeft Covid). En terecht: Mäkelä haalde het beste uit het KCO, ik zat ademloos te genieten van een geweldige Sibelius 1.</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-51020308216505117962020-12-18T20:52:00.003+01:002021-07-12T14:05:44.544+02:00Concert 17 september 2020<p>Donderdag 17 september 2020, Concertgebouw Amsterdam<br />Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Semyon Bychkov<br />Kirill Gerstein (piano), Miroslav Petkov (trompet)</p><p><b><span style="color: red;">Sjostakovitsj: Concert voor piano, trompet en orkest (pianoconcert nr. 1)<br />Dvorák: Symfonie nr. 8</span></b></p><p>Ideaal concert om mijn ouders van in de tachtig uit te nodigen. Ze houden allebei van Dvorák, en mijn vader is enorm fan van Sjostakovitsj. En als risico-doelgroep ook eens goed voor hen om uit huis te zijn. Het orkest speelde in topvorm en Gerstein en Petkov hadden er zin in. Mijn ouders genoten, en ik ook.</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-66180921815184206872020-12-18T20:45:00.005+01:002021-07-12T14:05:15.390+02:00Concert 4 september 2020<p>Vrijdag 4 september 2020, Concertgebouw Amsterdam<br />Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Philippe Herreweghe</p><p><b><span style="color: red;">Haydn: Symfonie nr. 96 <br />Schubert: Symfonie nr. 6</span></b></p><p>De laatste keer dat het KCO Schubert 6 speelde was o.l.v. Harnoncourt. Jaren 90. Haydns 'Miracle' hoorde ik nog nooit eerder live. Ik ken het stuk van noot tot noot, door de Harnoncourt-opname, eveneens met het KCO. Het laaste deel ervan is Haydn op zijn allerbest. Herreweghe liet minder extreem spelen dan voorheen Harnoncourt, maar wel heel verzorgd en gewoon erg mooi!</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-72721874936702109622020-09-13T19:12:00.012+02:002020-09-13T19:25:47.225+02:00Concert 29 augustus 2020<p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwxu8uiM_mL96ufKxd57T8vDVU6XtDaTtZZDg-otfhuV-0U0_WWQBTEraopXj3-r4rOyU-KdwgNlFxS-KqabD701IK1UtRQtKqcBu-kUUJGE3oJzsEpooc40TwRHQFtLZ0FZ-7/s1280/NelsonsKCO.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="855" data-original-width="1280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwxu8uiM_mL96ufKxd57T8vDVU6XtDaTtZZDg-otfhuV-0U0_WWQBTEraopXj3-r4rOyU-KdwgNlFxS-KqabD701IK1UtRQtKqcBu-kUUJGE3oJzsEpooc40TwRHQFtLZ0FZ-7/s320/NelsonsKCO.jpg" width="320" /></a></p><p>Zaterdag 29 augustus 2020, Concertgebouw Amsterdam<br />Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Andris Nelsons<br /><br /><b><span style="color: red;">Rachmaninov: Symfonie nr 2</span></b><br /><br />Nelsons was voor dit concertseizoen niet gecontracteerd, maar door corona is alles anders en Nelsons (allerwegen als grote kanshebber voor het chefdirigentschap betiteld - terecht) zat hoogstwaarschijnlijk toch thuis op de bank te niksen. Na de Eroica van Beethoven vorige week (zie <a href="http://klassiekemuziek.blogspot.com/2020/08/concert-23-augustis-2020.html" target="_blank">hier</a>) wederom een volbloed symfonie geprogrammeerd. Ik vind de Tweede Rachmaninov een grandioos stuk. De langzame inleiding is even prachtig als dramatisch, en het simpele hoofdthema van dat eerste deel doet altijd even mijn adem stokken. De symfonie duurt een vol uur, en ik was na de puntige ritmiek van Beethoven erg toe aan een warm romantisch stuk. Met deze Tweede Rachmaninov kon ik het niet beter treffen. Nelsons koos opvallend langzame tempi en benadrukte vooral de duistere kanten. Het orkest bediende Nelsons op zijn wenken; heerlijke uitvoering. Moge de klik tussen orkest en Nelsons tot een vaste relatie leiden...</p>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-64769288913189838762020-08-30T19:00:00.010+02:002020-09-13T19:35:53.657+02:00Concert 23 augustus 2020<div class="separator"><div class="separator" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="960" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhxpHyyJprWEeZ-YXn8CsPBHU59fqxWKAi4nWYVuBd5BpUfEpumRcy4Y8sJV7KnmeTdJbcWbgzjhcPmLauiQLURu1Z2t_kjnBFAQv0IzQ6HHrek7YEtLN9QjMDCIXFWImQVF0B/w400-h225/medium_francois-xavier_roth.jpg" width="400" /></div></div>Zondag 23 augustus 2020, Concertgebouw Amsterdam<br />Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. François-Xavier Roth<br /><br /><b><span style="color: red;">Ter Velduis: Who, What, Where, When Why</span></b><div><b><span style="color: red;">Beethoven: Symfonie nr 3</span></b><div><span style="color: red;"><span style="caret-color: rgb(255, 0, 0);"><b><br /></b></span></span><div>En het KCO geeft weer concerten! Na bijna een half jaar stilte is er een aangepast concertprogramma tot het einde van dit kalenderjaar met concerten van ongeveer een uur, die soms twee keer per dag gegeven worden. Maximaal 350 bezoekers, en sowieso geen gehoest! Heerlijk om weer in de Grote Zaal naar het orkest te kunnen luisteren; het was voor mij maandenlang het grootste gemis vanwege de lockdown. Naast een aantal besloten concerten was er deze week één concert waar je een kaartje voor kon krijgen. François-Xavier Roth dirigeerde een fijn openingsconcert met het gemakkelijk in het gehoor liggend stuk Who, What, Where, When, Why van Jacob ter Veldhuis, een vraag-en-antwoordspel dat deze zelfverklaard avant-popcomponist deze zomer schreef. Niet al te diepgaand, maar het klonk wel fraai. Daarna de Eroïca van Beethoven waarin Roth zich als een navolger van Harnoncourt presenteerde. Strakke tempi, felle contrasten en in de snelle delen ook wat ongelijkheden. Die konden (deels) ook aan de ruime opstelling van het orkest liggen, alsook aan het beperkt aantal bezoekers; de Grote Zaal klinkt dan toch ruimtelijker, minder warm. De Marcia funebre werd fantastisch gespeeld. </div></div></div>Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33123811.post-64913591936182052042020-03-31T22:10:00.001+02:002020-03-31T22:12:02.351+02:00Concert 5 maart 2020<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU5YbfUD8mIkUrjhi46HlMzhBPNoPAAbHaYrZYQiYGc9s_9I3MtcWr7RB05MeZdv1jTbPkW4xRehJiFR-k6KcVD0B4SfkkurE4nilc6JnRfYOEw074yye_oJ92keZ_pV4zpXV_/s1600/Altinoglu.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="450" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU5YbfUD8mIkUrjhi46HlMzhBPNoPAAbHaYrZYQiYGc9s_9I3MtcWr7RB05MeZdv1jTbPkW4xRehJiFR-k6KcVD0B4SfkkurE4nilc6JnRfYOEw074yye_oJ92keZ_pV4zpXV_/s320/Altinoglu.png" width="320" /></a></div>
Donderdag 5 maart 2020, Concertgebouw Amsterdam<br />
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Alain Altinoglu<br />
Jean-Yves Thibaudet, piano<br />
<br />
<b><span style="color: red;">Rihm: Sostenuto</span></b><br />
<b><span style="color: red;">Ravel: Pianoconcert in G</span></b><br />
<b><span style="color: red;">Franck: Symfonie</span></b><br />
<br />
Debuut bij het KCO van de Frans-Armeense dirigent Altinoglu, momenteel chefdirigent aan de Brusselse Munt. Aan het korte, woeste orkeststuk van Rihm viel niet zoveel eer te behalen, maar des te meer in Ravel en Franck. Thibaudet hoorde ik al minstens een keer of vier met dit geweldige pianoconcert van Ravel, maar hij speelde het als nieuw: geraffineerd, virtuoos en zangerig. Hoe bekend het stuk ook is, zo gespeeld werd het boven zichzelf uitgetild. Na de pauze de onvolprezen Symfonie van Franck; een meesterwerk en door de grote dirigenten te nadrukkelijk genegeerd. Waarschijnlijk omdat het zo moeilijk is de juiste snaar te raken. Onbegrijpelijk dat Haitink het bij mijn weten nooit heeft gedirigeerd, er is in elk geval geen opname - het zou toch een juist voor hem iconische symfonie moeten zijn. Maar goed, Altinoglu dirigeerde een gedreven, haast te vlotte uitvoering, en hield de boel strak in de hand. De opbouw, de melodierijkdom en vooral: de kunst van het doorwerken der thema's: ik kreeg het even te kwaad tijdens deze uitvoering.<br />
Tja, en dan: dit is voorlopig de laatste weblog, tot betere tijden. Dit concert vond plaats anderhalve week nadat ik samen met vriend C. en zo'n anderhalf duizend anderen een kwartier voor aanvang van Il Trovatore in de Milanese Scala te horen kreeg dat uit voorzorg de voorstelling niet door ging. In Amsterdam mocht het nog even door, maar ook hier ligt alles plat. Ik zal proberen deze weblog op andere wijze te voeden. Wellicht wat favoriete cd-opnames van stukken waar ik anders naartoe zou zijn gegaan. Goede gezondheid allen!Jan Anton Brouwerhttp://www.blogger.com/profile/00336429126704867097noreply@blogger.com0