Recital 29 januari 2018

Maandag 29 januari 2018, Concertgebouw Amsterdam
Janine Jansen, viool
Mischa Maisky, cello
Martha Argerich, piano

Beethoven: Cellosonate nr. 2, op. 5 nr. 2
Sjostakovitsj: Pianotrio nr. 2
Schumann: Vioolsonate nr. 1
Mendelssohn: Pianotrio nr. 1

Soms helpt facebook. Enkele weken voor dit concert waren er geen kaarten meer te krijgen, maar opeens verschenen op facebook enkele keren een advertentie hiervoor, en jawel: er waren enkele goede kaarten vrijgekomen. In Preludium zou het programma alleen pianotrio's van Sjostakovitsj en Tsjaikovski bevatten, maar een week voor het concert werd bekend dat op verzoek van Argerich het programma omgegooid en uitgebreid was. Vlak voor opkomst van de musici meldde Concertgebouwdirecteur Simon Reinink nog een laatste programmawijziging: enfin, in plaats van kwart voor tien (volgens Preludium) was dit concert inclusief toegift (een deel uit Schumanns Fantasiestücke) ruim een uur later afgelopen. Tja, en wat een concert en wat een programma! Maisky speelde een beetje te bedaagd, maar Jansen greep deze kans met beide handen aan om een waardige en even gloedvolle tegenspeelster van Martha Argerich te zijn. Ik hoorde Argerich twee keer eerder live, in de jaren voordat ik deze weblog startte, in pianoconcerten van Liszt (nr. 1) en Prokofiev (nr. 3). Maar deze avond bleek wederom wat een onnavolgbaar grootse pianiste zij is. Iedere maat klinkt als nieuw, maar ook alsof die zó gespeeld moet worden: eigenzinnig, dwingend en uiterst muzikaal. Ze is al ver in de zeventig, maar speelt als een volleerde jonge hond. Mijn onbekende buurvrouw en ik keken elkaar enkele keren verrukt en met een blik van 'hoe is het mogelijk' aan. Een grandioos recital! De foto hierboven (klik erop voor een vergroting) is van Ron Jacobi en plukte ik van de bespreking van dit concert door Basia Jaworski (hier). Haar website Basia con fuoco is het bezoeken meer dan waard.