Woensdag 8 februari 2012, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Myung-Whun Chung
Janine Jansen, viool
Kodály: Dansen uit Galánta
Mendelssohn: Vioolconcert
Bartók: Concert voor orkest
Eigenlijk had hier een weblog over de premièrevoorstelling van de opera Kitesj van Rimski-Korsakov moeten staan. Daar heb ik ook eerst gezeten. De opera begon om half zeven; het stuk tot aan de eerste pauze om kwart voor acht vond ik vooralsnog niet erg overweldigend. Omdat er toch nog een tweede bezoek gepland staat, besloot ik mijn jas aan te trekken en naar het Concertgebouw te fietsen. Daar begon om kwart over acht dit heerlijke programma, geleid door een beheerste dirigent die het orkest prima in de hand had en tot krachtig en virtuoos spel verleidde. Chung repeteert volgens mij uiterst precies, en geeft het orkest daarna tijdens het concert veel ruimte. Soms zijn er wat oneffenheden daar waar het orkest behoefte heeft aan gerichte aanwijzingen, maar de uitvoeringen zitten vol energie en overtuiging. Kodàly en Bartòk klonken prachtig! Janine Jansen blijft een uiterst muzikale violiste. In de samenwerking met het orkest waren er eveneens enkele missertjes, maar beiden tekenden voor een relatief ingehouden en vloeiende uitvoering van dit sublieme en bepaald niet eenvoudige vioolconcert. Uiteraard moest op het mooiste moment van dit werk (de overgang van solocadens naar de orkestpartij) iemand in het publiek een hoest de zaal inslingeren. Bij haar Bach-toegift kreeg Jansen de zaal wel muisstil.
1 opmerking:
Ik begrijp absoluut waarom mensen tijdens een concert hoesten. Sluip dan liever weg. En het is al helemaal onvergeeflijk als iemand tijdens een cruciale passage hoest. Deze personen a) kent het stuk niet of b) heeft geen muzikaal gevoel en zit er slechts op uitnodiging o.i.d.
Adri van Beelen
Een reactie posten