Vrijdag 7 januari 2011, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Semyon Bychkov
Joshua Bell, viool
Bruch: Vioolconcert nr. 1
Sjostakovitsj: Symfonie nr. 11
Ik hoorde Sjostakovitsj Elfde een paar jaar geleden voor het eerst, gespeeld door het Nederlands Philharmonisch Orkest gedirigeerd door Yakov Kreizberg, zie hier de weblog daarvan. Nu dan dezelfde symfonie bij het KCO, gedirigeerd door Kreizbergs halfbroer Semyon Bychkov. Hij dirigeerde het orkest ergens eind jaren tachtig voor het eerst en laatst; ik herinner me nog een zeer matige Pathétique. Nu dan zijn rentrée, en goed geslaagd, ofschoon ook niet heel uitzonderlijk. De Elfde is een symfonie die je een uur lang in zijn greep houdt, je nergens een moment van rust gunt en maar doorgaat en doorgaat. Uitermate boeiend natuurlijk. Het orkest speelde prima; de klank is voortdurend oorstrelend. Voor de pauze speelde de eeuwig jeugdig ogende Joshua Bell het overbekende Vioolconcert van Bruch alsof er nog veel aan te ontdekken viel; zo heerlijk vioolspelen moet een verrukking zijn. Gewoon een lekker abonnementsconcert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten