Opera 1 mei 2010

Zaterdag 1 mei 2010, Concertgebouw Amsterdam
Opera concertant

Dukas: Ariane et Barbe-Bleue

Ariane - Katarina Kaméus
La nourrice - Marie-Nicoline Lemieux
Sélysette - Diana Axentii
Ygraine - Pauline Courtin
Mélisande - Hélène Guilmette
Bellangère - Estefania Perdomo
Barbe-Bleue- André Cognet
Groot Omroepkoor & leden Vlaams Radio Koor
Radio Philharmonisch Orkest o.l.v. Lothar Zagrosek

Toen deze uitvoering in de Matinee-folder werd aangekondigd bestelde ik meteen een losse kaart omdat ik me herinnerde dat de DNO-productie van lang geleden zo mooi was dat ik er zelfs twee keer heen ben geweest. Die uitvoeringen bleken op de 2e pagina van mijn muziekschriftje te staan: 20 en 29 oktober 1989... (er staan trouwens geen verkeerde concerten op die 2e en 3e bladzijde van dat schriftje, samen twee maanden omspannend: Chailly, Leinsdorf, Giulini, Tennstedt, Dutoit). Maar goed, die herinnering werd tijdens deze concertante uitvoering niet helemaal bevestigd. Eigenlijk weet ik niet waaraan het lag dat deze uitvoering niet helemaal aan de verwachtingen voldeed. Misschien wel aan die verwachting? Of lag het aan de opera zelf, aan het feit dat Dukas het niet lukte om - in tegenstelling tot Debussy met Pelléas et Mélisande - en ondanks vele prachtige passages het sprookjesachtige en het drama overtuigend aan elkaar te verbinden? Misschien lag het ook aan de wat eendimensionale orkestrale uitvoering: de orkestpartij had veel feeërieker kunnen klinken dan de secuur maar rechtlijnig dirigerende Zagrosek met het Radio Philharmonisch bereikte. Aan de zangers lag het niet. Er stond een uitstekend zingende hoofdrolzangeres op het podium, bijgestaan door de nog betere Lemieux, die ik al eens onder Haitink in Pelléas et Mélisande hoorde en waar ze mij als Geneviève al opviel (zie hier de weblog daarvan), en deze middag bevestigde ze dat ze een groot zangeres is. Ook de vier vrouwelijke bijrollen waren opvallend goed bezet; de luttele regels die Barbe-Bleue en de drie boeren hebben te zingen voorkomen dat dit anders een volledig vrouwelijke opera is (naast het koor dan). Ondanks deze twijfels heb ik toch een fraaie operamiddag gehad. Dukas componeerde een fraai werk dat meer aandacht verdient dan het krijgt, en het wachten is eigenlijk op een baanbrekende opname onder leiding van een dirigent als Haitink of Dutoit die weet hoe subtiel je deze muziek moet laten klinken. Kozená en Lemieux, dat lijken me dan de beste hoofdrolzangeressen...