Donderdag 6 mei 2010, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Vladimir Jurowski
Nicolaj Znaider, viool
Elgar: Vioolconcert
Tsjaikovsky: Symfonie nr. 1
Twee werken uit de periferie van het standaardrepertoire; ik hoorde ze nog nooit eerder live. Het Elgar-vioolconcert kende ik wel van cd, en hoe lang het stuk me op die manier steeds overkomt, zo geweldig intens klonk het tijdens dit concert. Znaider en Jurowski hadden even tijd nodig om elkaar te vinden, maar Elgar laat dit concert ook niet bepaald coherent en opbouwend beginnen. Maar al snel was sprake van intens muziekmaken, waarbij Znaider vooropging met zijn prachtig klinkende viool waarop Fritz Kreisler 100 jaar geleden onder leiding van Elgar zelf de wereldpremière speelde. Het als een oneindige melodie klinkende Andante en de tweede kalmere helft van het slotdeel mochten van mij nog langer duren. De Eerste van Tsjaikovsky staat weliswaar in mijn cd-kast, maar beluisterde ik nog nooit. Het bleek een fraai-lyrisch stuk, met een subtiel tweede deel. Jurowski beweegt nogal hoekig, maar hij liet het orkest fraai ingetogen spelen; de klank werd nergens overmoedig banaal. Hoe komt Wenneke Savenije erbij om in de NRC te schrijven dat hij megalomaan dirigeerde? Het journaille van tegenwoordig verkondigt steeds uitbundiger onzin.
De komende tijd iedere week een interessant KCO-concert; de parade van interessante gastdirigenten gaat onverdroten voort.
5 opmerkingen:
Ik was gisteren met vrienden uit Eindhoven in Eindhoven (Muziekgebouw Frits Philips) bij dit concert. Fijne zaal met uitstekende akoestiek, ik was er nog niet eerder geweest. Ik had voor 31 euro een fantastische plaats. Dat is een stuk goedkoper dan in Amsterdam!
Het KCO speelde ingetogen, geconcentreerd en onberispelijk. Bijzondere dirigent is Jurowski. Hij dirigeerde ingehouden en met autoriteit, meestens met minimale aanwijzingen, veel subtiele mimiek, soms ving hij de noten uit de lucht. Wel het tegendeel van megalomaan dunkt mij.
De eerste symfonie van Tsjaikovksi is prachtige muziek maar ik kan er geen eenheid in ontdekken. Het vioolconcert van Elgar heeft mij verrast.
Nog nooit hoorde ik Le Sacre du Printemps zo meedogenloos en vlijmscherp als vanavond. Yannick dirigeerde (nota bene!) het Codarts Symphony Orkest.
Ik dacht dat ik het nu wel wist met de Sacre, maar Yannick wist vanavond ook le Sacre weer verrassend nieuw te laten klinken.
De komende weken staan mij drie bijzondere evenementen met Yannick te wachten.
*14 mei dirigeert Yannick het RphO ter gelegenheid van de 70ste herdenking van het bombardement van Rotterdam in de Laurenskerk (Messiaen / Strauss). (gratis concert)
* deze maand in het Muziektheater: Puccini - Turandot
* de Doelen 4+5 juni opera dubbelavond L'Enfant Prodique / La voix humaine (opera geënsceneerd met live videobeelden)
Sommige muziekliefhebbers reizen naar Bayreuth, Aix-en-Provence of Salzburg (ik zei de gek) voor de grote namen (Sir Simon Rattle en Wagner, de Wiener Philharmoniker, de Berliner Philharmoniker).
Maar de meest enerverende dirigent aller tijden dirigeert bij mij om de hoek en weet zelfs een studentenorkest tot een topprestatie te brengen.
Ik zat achter het orkest (orgelring), Yannick dirigeert erg bevlogen (ik moest erg aan foto's van de jonge Bernstein denken, die bravour in zijn bewegingen en mimiek) en weet het aanstekelijke enthousiasme in alle gelederen van het orkest over te brengen, en dat is dan weer voelbaar bij het publiek. Yannick is constanter dan Gergiev in zijn uitvoeringen, bij Gergiev wisselde dat nog wel s, en kon hij verzonken in een partituur zitten van een stuk dat hij niet volledig had voorbereid(of waar hij minder affiniteit mee had). Technisch was deze Sacre zeker niet perfect, soms verre van (met name bij de blazers, de hoorns met name, lieten het soms nogal afweten, gelukkig zou ik bijna zeggen, want dan hoor je weer hoe lastig t stuk nog steeds is). Violist Ugorski in het 2e vioolconcert van Prokofiev was met iets te ingehouden (voor zover ik dat goed kon beoordelen van achter het orkest), hij had zijn toon meer de zaal in mogen projecten. De muziek van Sjos. The Gadfly was prachtig, kende t niet, maar zeker een 2e beluistering waard. Druk weekend voor Yannick: vrijdag premiere Turandot, zaterdag ZaterdagMatinee, en zondagavond Codarts. ...
de jonge bernstein (waaraan Yannick me deze avond zo deed denken):
http://news.minnesota.publicradio.org/features/2005/08/30_morelockb_bernstein/images/bernsteindebut2_large.jpg
Het gaat er ook niet om of het technisch perfect gespeeld wordt, het gaat er om dat je de energie en emotie weet over te brengen en de kern raakt.
Gergiev kan dat ook, maar is ruiger en soms slordiger (repeteert te weinig).
Een reactie posten