Zondag 9 augustus 2009, Concertgebouw Kleine Zaal Amsterdam
Ronald Brautigam, fortepiano
Beethoven: Pianosonate nr. 27
Beethoven: Pianosonate nr. 28
Beethoven: Pianosonate nr. 30
Beethoven: Pianosonate nr. 31
Beethoven: Pianosonate nr. 32
Met de Hammerklaviersonate vormen de vier sonates 28 en 30-32 van deze avond de 'late pianosonates' van Beethoven, waarin de eigenzinnigheid en onnavolgbaarheid hoogtij vieren. Het zijn stukken die je nooit zomaar even beluistert, maar die je altijd tot concentratie dwingen. Zo'n concert in die intieme Kleine Zaal vol stille aandachtige luisteraars is dan een intense happening, zeker ook door het uitdagende spel van Brautigam. In de Sonate nr. 28 op. 101 en met name het middendeel van nr. 31 op. 110 leidde dat tot de nodige missertjes, maar die meesterlijke Thema en variaties uit nr. 30 op. 109 en de Arietta uit nr. 32 op. 111 slaagden wonderwel. Maar missertjes of niet: Brautigam is een uitstekend pianist die het grillige karakter van deze stukken haarfijn trof. Hij is geen Pollini, Goode of Gilels van wie ik prachtige cd-opnames in mijn kast en op mijn iPod heb staan, maar hij verzorgde wel twee mooie recitals.
5 opmerkingen:
Enige maanden geleden hoorde ik Pollini in Beethoven in de Grote Zaal. De zaal was afgeladen met een uitbundig publiek, ook een echte 'happening', maar ik vond zijn pianospel niet echt vervoerend of virtuoos ... (maar ik ben ook geen 'kenner' van deze sonates).
Een kenner is vaak niet per definitie de beste luisteraar. Niets kan vaak vervelender of irritanter zijn dan ''kenners'' onder elkaar die tegen elkaar op zitten te bieden, van subliem, subliemer, subliemst.. Elk concert met frisgewassen oren beginnen is wat ik zoveel mogelijk probeer te doen! Dat was je raakt in al z'n orginaliteit kunnen horen alsof het compleet nieuw is dus
een droom: een concertserie waarbij je alleen weet welke stukken er worden uigevoerd, maar niet wie het zal gaan uitvoeren, het kan of de meneer met de hele beroemde naam zijn of de beginnende conservatoriumstudent. Je wordt geblinddoekt naar je plek begeleid, en kijken en luisteren doe je uitsluitend met je oren, je indruk van het concert geef je na afloop op een website en dan pas wordt de naam van de uitvoerder bekend gemaakt. Het zal denk ik in het begin heel onzeker luisteren zijn, geen houvast hebbend aan namen en de daaraan vastgeplakte reputaties...
Subliem, deze droom, GTH, subliem...
ik krijg uitslag-;))))
Een reactie posten