Concert 26 mei 2009

Dinsdag 26 mei 2009, Concertgebouw Amsterdam
Orchestre des Champs-Elysées o.l.v. Philippe Herreweghe
Patricia Kopatchinskaya, viool

Beethoven: Vioolconcert
Beethoven: Symfonie nr. 3

Violiste Patricia Kopatchinskaya maakte er voor de pauze een visuele en interpretatieve show van. Het Vioolconcert van Beethoven voorzag ze van allerlei improvisatorische motieven, die eigenlijk best interessant waren. De cadens van het eerste deel was een een-tweetje met de paukenist, en ook in de overgang van het tweede deel naar het slotdeel speelde Kopatchinskaya een uitgebreide cadens. Naast deze noviteiten was er verder een prima vertolking van het Beethoven-concert, waarin de nadruk lag op de uitersten. Zacht was hier fluisterzacht (het langzame deel klonk werkelijk bijzonder fraai), en hard was bijzonder krachtig. Van mij mocht het wel zo, zeker ook vanwege de fraaie harmonie met het orkest van Herreweghe. Kopatchinskaya bediende het publiek na het concert nog van enkele Bartok-stukjes, deels samen met de concertmeester gespeeld, en deels voorzien van mondelinge klanken: erg grappig. De uitvoering van de Eroïca na de pauze vond ik echter het werkelijke hoogtepunt van het concert. Het Orchestre des Champs-Elysées van Herreweghe behoort tot de beste die er zijn. De muziek klinkt bij Herreweghe immer natuurlijk en beheerst, maar nergens vanzelfsprekend. Het Scherzo hoorde ik nog nooit zo subliem gespeeld; de transparantie die authentieke orkesten kenmerkt werd hier perfect uitgebuit. Een heerlijke uitvoering van de Eroïca. Als toegift nog het tweede deel uit de Paukenslag-symfonie van Haydn; dat smaakte naar meer!
Als ik me niet in mijn agenda vergis was dit mijn laatste geplande concert in het Concertgebouw van dit seizoen. Pas eind augustus heb ik weer de eerste concerten gepland staan. Drie maanden zonder Concertgebouwbezoek komt mij als onoverbrugbaar lang over. Ik ga maar eens kijken welke interessante concerten in de tussentijd gegeven worden.