16 december 2007

Concert 14 december 2007


Vrijdag 14 december 2007, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons
Gidon Kremer, viool

Kancheli: Lonesome, 2 great Slava from 2 GKs
Bartók: Vioolconcert nr. 1
Ketting: De aankomst
Bartók: Suite uit De wonderbaarlijke mandarijn

Onder leiding van Jansons speelt het KCO (bijna) altijd goed. Zo ook vanavond. Voor de pauze twee keer een hoofdrol voor Gidon Kremer, waarbij de zoete muziek van Kancheli vooral verblufte door het fraaie spel van solist en orkest. Het Eerste vioolconcert van Bartók bleek aantrekkelijker dan het Tweede, dat vorig jaar klonk. Kremer is een muzikant waarbij het samen muziekmaken vooropkomt, pas dan de perfectie. En hij weet te boeien, door zijn présence en stijlzuiverheid. Met Jansons als sublieme begeleider een fraai samengaan. De aankomst van Ketting is voor de helft te lang. Eerst denk je een minuut of vijf: mooi stuk. Maar als daarna alles alleen maar herhaald en herkauwd wordt gaat de glans er helemaal af. Jammer. De suite uit De wonderbaarlijke mandarijn is vooral spectaculair, zeker bij zulk subliem orkestspel. Maar een meesterwerk vind ik het niet. Een fraai opgediend gerecht, maar de smaak valt wat tegen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Na Strauss (Alpensymfonie) en Mahler (V)wederom een geweldig concert o.l.v. Jansons. Ik ervaar eigenlijk elk concert van hem als een spirituele belevenis, zo intens en zo kleurrijk wordt er gemusiceerd door het KCO. Kancheli zoet? Ik vond het juist uiterst strak en onsentimenteel gespeeld: het aarzelende, schuifelende, schoorvoetende, "eenzame" vioolspel, met lange intervallen, onderbroken door snoeiharde flarden muziek (herinneringen?). Het vioolconcert nr. 1 van Bartok was inderdaad heel mooi lyrisch. De Aankomst van Ketting vond ik een openbaring: minimal music-achtig à la Philip Glass. Als filigrijn gespeeld. En toen de Mandarijn (wat een mooie opbouw van het programma trouwens): in één woord verpletterend! Ik bezit een live-opname van Gergjev tijdens het Gergjev-Festival te Rotterdam, maar dat is slappe hap vergeleken met Jansons. Kortom, een bijzondere avond.