Komend concertseizoen 07-08

Een klein jaar geleden vormde een vergelijkbare post één van de eerste berichten op deze weblog. Nu staat er een nieuw concert- en operaseizoen voor de deur; hiermee een beknopt overzicht van waar ik allemaal naartoe ga. Ogenschijnlijk een saaie opsomming, maar een vat vol beloften!

KCO
Ik heb al jaren een abonnement op de A- en D-serie. In de A-serie veel Messiaen; niet bepaald mijn favoriete componist, maar de Turangalila-symfonie o.l.v. Jansons is om naar uit te kijken. Verder veel voor mij onbekend werk, er zullen ongetwijfeld mooie concerten tussen zitten. De serie heet niet voor niets avontuurlijk te zijn. De D-serie opent met een kraker: Jansons met de Alpensinfonie van Richard Strauss. Jansons is een perfecte Strauss-dirigent, en voor de Alpensinfonie heb ik een zwak. Ook het concert in maart 2008 o.l.v. Iván Fischer met die weergaloze orkestratie door Schönberg van Brahms' Eerste pianokwartet moet een topper worden. Boeiende solisten in de D-serie: de violisten Gil Shaham en Vadim Repin en de pianisten Lars Vogt, Richard Goode en Maria João Pires zijn niet bepaald de slechtsten in hun soort!
Zoals ieder jaar koop ik een boel aanvullende losse kaartjes voor concerten die niet in mijn abonnementen zitten maar die ik niet wil missen. Te beginnen later deze maand: de twee zomerconcerten met Haitink. De Achtste van Bruckner heb ik al minstens vijf keer onder Haitink gehoord, maar hij blijft de beste dirigent voor dit fenomenale stuk. Het concert met Wagner en Debussy wordt hopelijk een feest van subtiele emoties. Verder: Jansons met Mahler 5 en Don Juan van Strauss, Masur met de tweede symfonieën van Tsjaikovsky en Schumann. In februari wellicht het hoogtepunt van het jaar: Haitink met de eerste akte Walküre; Eva-Maria Westbroek zingt Sieglinde...

Andere concerten
Ik heb al een aantal jaren een abonnement op de serie Wereldberoemde Symfonieorkesten. Het kost een vermogen, maar je hoort eens andere orkesten dan alleen het KCO (en ieder jaar de Wiener!). Bovendien heb ik zomaar een geweldige vaste plaats midden in de zaal bemachtigd, omgeven door fout sponsorpubliek. Het KCO blijkt bij vergelijking met de meeste orkesten toch echt een beter orkest. Alleen de Wiener Philharmoniker is een klasse apart. Maar hoe goed het London Symphony, de Staatskapelle Dresden, het Boston Symphony en de Berliner Philharmoniker ook zijn (om de beste orkesten die ik hier gehoord heb te noemen): het Koninklijk Concertgebouworkest heeft een mooiere klank, heeft betere solisten en speelt spannender. Natuurlijk, hier vergelijk ik twee of drie optredens van het ene orkest met honderden van het andere, een huisorkest bovendien. Enfin, om op die serie terug te komen: komend seizoen twee keer Gergiev. Een keer met zijn vanaf dit najaar eigen London Symphony Orchestra (Mahler 6) en een keer met de Wiener Philharmoniker (Berlioz en Tsjaikovsky). Spannend! Ook aardig om Zubin Mehta weer eens te zien, nu met zijn eigen orkest van Israël; hij zal wel een traditionele Schubert 9 voorschotelen, maar wie weet... Andere concerten buiten deze serie: in september de exen Charles Dutoit en Martha Argerich met Ravel en Debussy. Norrington komt met zijn orkest uit Stuttgart (Bruckner 6) en in het authentieke genre kijk ik uit naar Les Musiciens du Louvre o.l.v. Minkowski (Haydn, Gluck en Rameau) en in de zaterdagmatinee het Gabrieli Consort van Paul McCreesh met het heerlijke Hail, bright Cecilia van Purcell. Verder in de zaterdagmatinee Piere Boulez met eigen werk maar vooral ook met Amériques van Varèse, en Vladimir Ashkenazy dirigeert een all-Sibelius-concert. Van dit alles zijn de losse kaartjes binnen. Er ontbreekt er nog eentje - wel al besteld: Sir Colin Davis dirigeert bij het Nederlands Kamerorkest (!) de Matthäus Passion, met Charles Daniels als evangelist. Op papier zeer bijzonder. (Aanvulling 3 dagen later: ook deze kaartjes zijn gearriveerd.)

Opera
Bij De Nederlandse Opera een boeiender seizoen dan het afgelopen jaar. Echter, het operaseizoen begint met een concertante uitvoering van de Tristan door Gergiev met het Rotterdams Philharmonisch. Met filmbeelden; ik ben benieuwd! DNO herhaalt de Monteverdi-cyclus; ik ga alleen naar wat mij eerder het meest boeide: Il ritorno d'Ulysse in Patria. Verder een prachtig gevarieerd seizoen, van Donizetti tot R. Strauss en van Rameau tot Wagner. Uit de operaserie van de zaterdagmatinee heb ik podiumplaatsen bemachtigd voor Lohengrin - vooruit dan maar. Hopelijk heerst er een tegen die tijd een griepgolfje, dan zoek ik een mooi plaatsje in de zaal.

In een reactie op een van mijn weblogs vroeg iemand waarom ik niet veel meer naar concerten buiten Amsterdam (en Nederland) ga. Tja, het klopt dat er daar ook veel te beleven valt. Maar mij ontbreekt vooral de tijd en de wil. Er zijn soms weken dat ik drie keer per week de gang naar de Van Baerlestraat en/of de Amstel maak; dan ben ik blij daarna eens een weekje thuis te kunnen blijven, boeken te lezen of gewoon op de bank te luieren. Je wordt in Amsterdam op je wenken bediend, zowel kwantitatief als kwalitatief. Een vriendin van mij leidt concertreizen naar de grote festivals in Europa; volgens haar doet Amsterdam geenszins onder voor wat Parijs of Londen te bieden heeft. Alleen voor de echt bijzondere concerten of opera's maak ik een omweg. Misschien maar eens meer aandacht besteden aan wat mijn favorieten elders verrichten. In ieder geval: blijf deze weblog bezoeken voor subliem-subjectieve beschrijvingen van hopelijk een fraai muziekjaar!