Zaterdag 23 december 2006, Concertgebouw Amsterdam
Groot Omroepkoor, Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Mariss Jansons
Krassimira Stoyanova, sopraan
Marianne Cornetti, alt
Robert dean Smith, tenor
Franz-Josef Selig, bas
Kodaly: Psalmus Hungaricus
Beethoven: Symfonie nr. 9
Een prachtige koppeling, deze twee werken. Ik kende de Psalmus Hungaricus eerlijk gezegd niet, maar door de zeer overtuigende uitvoering liet het zich beluisteren als een sterk werk. Vooral de koorpassages bleken zeer fraai. De 9e van Beethoven is zowat een cultstuk door die Ode an der freude, terwijl dat vierde deel het minst sterke deel van de symfonie is. Eigenlijk is het niet meer dan een potpourri zonder muzikale kerngedachte. Voor de zangers is dat deel nauwelijks te doen. Het eerste en derde deel doen me dan veel meer. Jansons had de boel flink onder controle, en leidde een gespierde uitvoering. Een lekker groot orkest dat scherp musiceerde, een goed koor en prima solisten. Een fraaie afsluiting van een mooi muziekjaar. De afbeelding hierboven is uit het manuscript van de 9e.
1 opmerking:
Eh.. pardon... ´het vierde deel het minst sterke deel deel van de symfonie is´ ´een potpourri zonder muzikale kerngedachte´ ...
Je bedoelt: dat jij dat vindt?
Het is een nogal onmogelijk stuk om uit te voeren, maar luister naar de onovertroffen uitvoering van Gardiner die de essentie weet te raken met een orkest, een koor en solisten geheel in balans... en eindelijk eens ´Froh´!
Hoewel atheist, heb ik bij de laatste onvergankelijke strofe het onontkoombare idee ´Über´m Sternzelt Muss ein lieber Vater wohnen´.
(Leen Roetman)
Een reactie posten