Opera 24 augustus 2024

Zaterdag 24 augustus 2024, Jardins do Palácio Marquês de Pombal, Oeiras

Mascagni: Cavalleria Rusticana

Leoncavallo: Pagliacci

Cavalleria Rusticana
Santuzza: Catarina Molder
Lola: Leila Moreso
Turridu: Andeka Gorrotxaregi
Alfio: Christian Luján

Pagliacci
Prologo/Tonio: Jorge Martins
Nedda: Catarina Molder
Canio: Andeka Gorrotxaregi
Peppe: Bruna Almeida
Silvio: Rui Baeta
Coro Operafest Lisboa
Orquestra Filarmónica Portuguesa o.l.v. Osvaldo Ferreira

In juli 2018 begon het in de arena van Verona na een aantal onderbrekingen in de slotakte van Aida zodanig te regenen dat de voorstelling werd beëindigd. Zie hier de weblog voor het hele verhaal. Sindsdien bezocht ik geen andere operavoorstelling in de open lucht, tot deze avond in een prachtige paleistuin in Oeiras, een plaats iets ten westen van Lissabon. Wat een mooie zomeravond moest worden met de bekende dubbel van Mascagni en Leoncavallo werd een vanaf het begin af aan winderige toestand. Het kan in Portugal soms flink waaien, zeker aan de kust. Maar ook waar ik woon, meer in het binnenland, is het soms flink stormachtig. Juist in de zomer, waar na een warme dag er kennelijk temperatuur- en drukverschillen optreden en de wind dan flink aangewakkerd wordt. Hoe dan ook, deze avond stormde het zowat. Zangers, koor en orkest speelden met versterking, en het geluid van de harde wind werd daardoor door de microfoons extra versterkt. De voorstelling begon iets na negen uur, en na Cavalleria rusticana en een pauze van een halfuur begon zo tegen elf uur Pagliacci. Het waaide echter steeds harder: attributen vlogen over het podium en de lichtbalk met boventiteling, hangend aan een ijzeren stellage boven het orkest, zwiepte vervaarlijk heen en weer. Enfin: na Canio's bekende aria voor de spiegel werd de uitvoering gestaakt. Nedda en Silvio werd dus de dood bespaard vanavond. Door die geluidsversterking en de wind die door de luidsprekers raasde, was het lastig volop te genieten van deze heerlijke stukken. Er werd op zich prima gezongen - tenor Andeka Gorrotxaregi zong bijzonder goed. Catarina Molder had wat moeite af en toe. Eigenlijk komt het zelden voor dat Santuzza en Nedda door dezelfde sopraan gezongen wordt. Het koor en het orkest bestond grotendeels uit jongelui die er zichtbaar plezier in hadden om te zingen, te acteren en te spelen. Aparte avond!