Concert 22 september 2023
Maria João Pires, piano
Ignasi Cambra, piano
Lilit Gregorian, piano
Ricardo Castro, piano
Thomas Humphreys, bariton
Gyula Stuller, viool
Antonio Meneses, cello
Schubert: Marches militaires, D733, nr. 1 en 2
Schubert: Klavierstück, D946, nr. 2
Schubert: Frühlingsglaube, D686
Schubert: Wanderers Nachtlied II, D768
Schubert: Nachtstück, D672
Schubert: Fantasie in f, D940
Schubert: Pianotrio nr. 2, D929
Schubert: An die Musik, D547
Verspreid over drie avonden gaven Maria João Pires and friends afgelopen september vier Schubertiades, zoals Schubert zulke gevarieerde avonden met eigen muziek zelf ook gegeven zou kunnen hebben. Ik koos de tweede, vanwege drie Schubertstukken die me zeer lief zijn: het tweede Klavierstück (van de drie), de Fantasie in f voor piano vierhandig en het grootse Tweede Pianotrio. Wisselende bezettingen, waarbij geapplaudisseer tussen de stukken niet op prijs werd gesteld. Alle musici kwamen tegelijkertijd op en schoven aan rondom een grote tafel, met daarop wat versnaperingen en drank. Een kroonluchter maakte het plaatje af. De twee Marches militaires voor piano vierhandig werden mede door een blinde pianiste gespeeld; ze kwam op met een geleidehond die tijdens de uitvoering op zijn gemak voor de piano ging liggen en gemoedelijk de zaal in keek. Daarna speelde Pires, hier in Portugal natuurlijk oneindig populair, het tweede Klavierstück - ach wat is dat toch prachtig! Daarna een paar liederen en dan die twintig minuten durende Fantasie in f, zo weemoedig als Schubert maar zijn kan. Pires speelde hierin samen met Ricardo Castro. Na de pauze het Tweede Pianotrio, bijkans een symfonie voor viool, cello en piano dat drie kwartier duurt. Wat een meesterwerk! Helaas speelde Pires hier niet, maar Ricardo Castro speelde met gloed de dragende pianopartij. Tenslotte nog Schuberts ode aan de muziek. Er was nog wat improvisatiezang tussendoor, maar ik laat dat verder onvermeld omdat ik dat uiterst ongepast en lelijk vond; het deed afbreuk aan de sfeer van de avond. Maar verder: gewoon fijn om alleen maar Schubert te horen!
Schubert: Wanderers Nachtlied II, D768
Schubert: Nachtstück, D672
Schubert: Fantasie in f, D940
Schubert: Pianotrio nr. 2, D929
Schubert: An die Musik, D547
Verspreid over drie avonden gaven Maria João Pires and friends afgelopen september vier Schubertiades, zoals Schubert zulke gevarieerde avonden met eigen muziek zelf ook gegeven zou kunnen hebben. Ik koos de tweede, vanwege drie Schubertstukken die me zeer lief zijn: het tweede Klavierstück (van de drie), de Fantasie in f voor piano vierhandig en het grootse Tweede Pianotrio. Wisselende bezettingen, waarbij geapplaudisseer tussen de stukken niet op prijs werd gesteld. Alle musici kwamen tegelijkertijd op en schoven aan rondom een grote tafel, met daarop wat versnaperingen en drank. Een kroonluchter maakte het plaatje af. De twee Marches militaires voor piano vierhandig werden mede door een blinde pianiste gespeeld; ze kwam op met een geleidehond die tijdens de uitvoering op zijn gemak voor de piano ging liggen en gemoedelijk de zaal in keek. Daarna speelde Pires, hier in Portugal natuurlijk oneindig populair, het tweede Klavierstück - ach wat is dat toch prachtig! Daarna een paar liederen en dan die twintig minuten durende Fantasie in f, zo weemoedig als Schubert maar zijn kan. Pires speelde hierin samen met Ricardo Castro. Na de pauze het Tweede Pianotrio, bijkans een symfonie voor viool, cello en piano dat drie kwartier duurt. Wat een meesterwerk! Helaas speelde Pires hier niet, maar Ricardo Castro speelde met gloed de dragende pianopartij. Tenslotte nog Schuberts ode aan de muziek. Er was nog wat improvisatiezang tussendoor, maar ik laat dat verder onvermeld omdat ik dat uiterst ongepast en lelijk vond; het deed afbreuk aan de sfeer van de avond. Maar verder: gewoon fijn om alleen maar Schubert te horen!
posted by Jan Anton Brouwer at 20:28
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home