Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Trevor Pinnock
Beatrice Rana, piano
Chopin: Pianoconcert nr. 1
Liszt/Adams: The Black Gondola
Haydn: Symfonie nr. 103
Een weinig samenhangend programma, deze avond. Ik stel me voor dat het bij het samenstellen zo gegaan kan zijn: Pinnock blinkt uit in Haydn, dus dat sowieso. Het KCO wist rijzende ster Beatrice Rana te contracteren, dus zij bepaalde welk soloconcert ze zou spelen; met Chopin Eerste kan iedere dirigent uit de voeten (want zoveel valt er niet te dirigeren in dit stuk). En ja, dan nog iets extra's: een stuk waarin de concertleden die teveel waren voor Haydn maar wel nodig voor Chopin nog iets concreets hadden om te spelen... Ik sla hier wellicht de plank volledig mis, maar het leek me wel een logische gedachtegang. Enfin, Beatrice Rana speelde poëtisch en sierlijk, ook al speelt Krytian Zimerman op mijn cd-opanme (met Giulini als dirigent) het stuk rijker en dramatischer. Pinnock begeleidde trouwens erg goed. Na de pauze het door John Adams georkestreerde tweede pianostuk La lugubre gondola - best aardig om dit duistere stuk door een orkest te horen spelen, maar geen bewerking die het origineel in de schaduw stelt. Tenslotte dan de symfonie met de paukenroffel van Haydn, een ogenschijnlijk traditioneel maar uiterst origineel werk. De opname die Harnoncourt indertijd met het KCO maakte is subliem, en Pinnock kwam daar redelijk bij in de buurt. Pinnock straalt permanent een enorme muzikale energie uit en dat vertaalde zich hier in een heerlijke Haydn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten