Philharmonie Zuid-Nederland o.l.v. Ed Spanjaard
Federico Colli, piano
Leo van Doeselaar, Maarschalkerweerdorgel
Rachmaninov: Pianoconcert nr. 3
Saint-Saëns: Symfonie nr. 3
Juli en augustus zijn doorgaans slappe maanden voor deze weblog, en ook dit jaar weinig concerten waar ik me tot aangetrokken voel. Na het bijzondere orgelconcert van vorige week zaterdag nu een lekker volbloedig programma waarmee je ook medio juli de Grote Zaal vol mee krijgt. Het Limburgs Symfonieorkest was het eerste orkest dat ik live hoorde (zie hier), en het is al een poos geleden met het toenmalige Brabants Orkest opgegaan in de Philharmonie Zuid-Nederland. Voormalig chefdirigent Ed Spanjaard heeft hoorbaar veel autoriteit: Rachmaninov en Saint-Saëns klonken uitermate precies en energiek. Het openingsdeel van het Derde pianoconcert kreeg een langzamer tempo dan normaal, en hoe fraai klonk daardoor dat mooie openingsthema. Federico Colli speelde uitstekend; misschien iets teveel op safe maar goed, je moet het maar durven, dit concert. Spanjaard zorgde voor een prachtige balans tussen orkest en piano; vanaf de tweede rij op het podium op de meest buitenste stoel was de klankbalans in ieder geval prima. Na de pauze een gedreven uitvoering van de orgelsymfonie van Saint-Saëns, een struk waar het vakmanschap van de maker vanaf spat. En hoe lekker voelt dat toch: die lage orgelklank aan het begin van het tweede deel. Al je ingewanden trillen mee. Spanjaard, het orkest en Leo van Doeselaar hadden er hoorbaar zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten