Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Jan Willem de Vriend
Kristian Bezuidenhout, fortepiano
Mozart: Balletmuziek uit Idomeneo
Mozart: Pianoconcert nr. 9 KV 271
Schubert: Symfonie nr. 1
Ik vrees dat dit mijn laatste concert was in het Concertgebouw van dit seizoen; pas eind augustus staat het volgende in mijn agenda. Een pittige afsluiter! De balletmuziek uit Idomeneo is power-Mozart: het stuk barst uit zijn voegen van energie. Ik ken het van de opname van de hele opera van Gardiner - ik was ook bij de concertante uitvoering daarvan ergens in 1990/1991. De Vriend en het KCO gingen voluit; heerlijk! Bezuidenhout is een eigenzinnige pianist; standaard zijn zijn optredens nooit. De kracht van de uitvoering van het Jeunehomme-concert lag vooral in de opvallend goede balans tussen orkest en fortepiano. Een gewone Steinway valt in de Grote Zaal soms al weg in het orkestgeluid; het relatief ielige geluid van een fortepiano heeft het bij wijze van spreken al zwaar tegenover een soloviool. Maar het klonk allemaal heel evenwichtig, en met zulke geïnspireerde musici als Bezuidenhout, De Vriend en het KCO klinkt zo'n Mozart-concert dan prachtig. Na de pauze de Eerste van Schubert; die hoorde ik ooit eens eerder door Harnoncourt. Schubert was pas 16 toen hij dit stuk componeerde (zestien!), en wat een sturm und drang, en wat een eigen handtekening in klankkleuren reeds. De kracht van Schubert en de uitvoerenden hielden het publiek ruim een half uur gevangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten