Woensdag 15 december 2010, Concertgebouw Amsterdam
Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink
Emanuel Ax, piano
Brahms: Symfonie nr. 3
Brahms: Pianoconcert nr. 1
De eerste delen van beide stukken vormen geen eenvoudige kost voor een dirigent: de drietelsmaat en de vele accenten en syncopen vormen een gevaarlijk geheel. Maar Haitink sloeg zich er bekwaam doorheen. De Derde kreeg een vloeiende, relatief lichte uitvoering die in de details nog wat haperde, maar overtuigender klonk dan enkele jaren terug bij Jansons. Het Eerste pianoconcert, dat ruim 25 jaar eerder werd gecomponeerd, kreeg juist een zwaarder en volbloediger lading. De samenwerking tussen Haitink en Ax was grandioos: hier waren twee vakmannen aan het werk, met een orkest dat hen naadloos volgde. Het intieme middendeel was het hoogtepunt van de uitvoering: verstild en dramatisch, prachtig gespeeld. Gewoon Brahms zoals Brahms moet zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten