Donderdag 9 april 2009, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera
Verdi: La traviata
Violetta - Marina Poplavskaya
Alfredo Germont - Ismael Jordi
Giorgio Germont - Andrzej Dobber
Koor van De Nederlandse Opera
Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Paolo Carignani
De enscenering van Willy Decker kende ik een klein beetje van de foto's bij de cd's van de Salzburger uitvoering uit 2005 met Netrebko en Villazon. Nu dan in het echt; wat een meesterlijke enscenering. In zijn veelzeggendheid en treffendheid staat deze gelijk aan die van Homoki van Die Frau ohne Schatten, eerder dit seizoen. En muzikaal was deze Traviata even overrompelend en prachtig. Er waren drie prima tot perfecte hoofdrol-zangers en het orkest speelde onder Carignani zuiver, scherp en glansvol. Het optreden van Poplavskaya was een regelrechte sensatie. In het boekje staat het citaat dat je voor een Traviata eigenlijk drie verschillende sopranen nodig hebt: een coloratuursopraan voor de eerste, een lyrische sopraan voor de tweede en een vertolker van karakterrollen voor de derde. Echte goede sopranen halen deze stelling onderuit, en dat dééd Poplavskaja, ofschoon ze in de tweede en derde akte het meest overrompelde. Maar die eerste feestakte zal zelden zo goed geklonken hebben, vooral ook door het wederom perfect ingestudeerde koor en door de scherpe directie van de kale dirigerende Italiaan. Ismael Jordi heeft een wat kleine stem, maar vond ik prima passen bij de sterke aanwezigheid van Poplavskaya. En ja, Dobber is voor mij dé Verdi-bariton. Moge hij nog vaak terugkeren, zijn stem is zo prachtig. Mooiste moment van de opera: de overgang van de tweede naar de derde akte, zonder applaus meteen overgaand naar die vergeleken met de ouverture nog dramatischer prélude. Op 1 mei ga ik in naar de Deutsche Oper in Berlijn wederom naar een Traviata, dan met mevrouw Gheorghiu; dat kan mee- of enorm tegenvallen. Het zal niet eenvoudig zijn de prestatie van Poplavskaya te evenaren...
4 opmerkingen:
De DVD met registratie uit Salzburg is ook het aanschaffen waard! Dan zie ik vrijdag eindelijk weer eens een opera bij DNO van hoog niveau, na een teleurstellende I Puritani en een Cosi fan tutte waarvan de houdbaarheidsdatum nu al leek verstreken (de verrassing was er voor mij af).
Ik ga trouwens ook op reis: wederom naar Wenen!
Pierre Boulez dirigeert 30 april de 8ste symfonie van Gustav Mahler in de Musikverein. Dit moet het grootste Mahler evenement van mijn leven worden! De 7e door Barenboim ga ik daar ook horen (Staatskapelle Berlin).
Heb je de 4e door Ivan Fischer al gekocht en beluisterd? Schaf zijn 2e en 6e van Mahler dan ook maar aan!
Ben benieuwd hoe Boulez t doet en hoe de akoestiek van de Musikverein is; De meeste opnamen die ik ken uit de Musikverein vind ik matig, net alsof het orkest kleiner klinkt dan wanneer ze in b.v. het Concertgebouw optreden. Zeker met een groots stuk als de 8e ben ik daarom heel benieuwd; hoop niet dat de combinatie met de vaak afstandelijk-analytisch dirigerende Boulez (helaas mn in Mahler) het geheel extra kil maakt. Hou ons op de hoogte...en zowiezo veel plezier in die mooie stad.
TOPavond! Deze Traviata is van wereldklasse, op alle onderdelen: zangers, orkest, enscenering, regie, belichting enz.
De voorstelling staat vanaf het begin onder hoogspanning, en laat je niet meer los tot het onontkoombare tragische einde! Een puntje van-de-stoel ervaring. Na afloop was ik emotioneel helemaal uitgeput. Het gebeurt niet vaak dat de psychologie van de karakters zo voelbaar wordt!
Ben benieuwd wat je van La Traviata in Berlijn vond. Ik was er toevallig ook, maar dan op 5 mei. Angela Gheorghiu was ziek, ook op 1 mei begreep ik, maar ik vond haar vervanger, Carmen Giannattasio, prachtig. Ik heb wel weinig vergelijkingsmateriaal, het was mijn eerste live opera ooit! :)
Een reactie posten