Maandag 25 juni 2007, Muziektheater Amsterdam
De Nederlandse Opera
Adams: Doctor Atomic
Robert Oppenheimer - Gerald Finley
Kitty Oppenheimer - Jessica Rivera
General Leslie Groves - Eric Owens
Edward Teller - Richard Paul Fink
Thomas Glenn - Robert Wilson
Koor van De nederlandse Opera
Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Lawrence Renes
Dit was helemaal niks, deze opera over de ontwikkeling van de atoombom door Oppenheimer. De muziek van Adams overstijgt nauwelijks het niveau van een gemiddelde musical. Veel neo-Strawinsky met accentjes hier en maatwisselingen daar, zonder enige overtuigingskracht of dramatische diepgang. Verder armoede in het verhaal: een generaal die een solo zingt over het aantal calorieën in zijn eten, een koor dat bij aanvang vertelt in welke periode we zitten... Het geheel was als suikerspin: het lijkt veel, maar zodra je erin hapt blijft er weinig over. In de pauze besloten we te vertrekken en in een naburig restaurant een schaaltje oesters te eten. Het werd alsnog een fijne avond.
5 opmerkingen:
Jouw reactie op deze opera en het schaaltje oesters zegt veel over de periode in welke periode jij zit...!
(Leen Roetman, Rotterdam)
Jouw schaaltje oesters zegt veel over in welke periode jij zit...
Leen Roetman, Rotterdam
ehm, verklaar u nader svp - daar ben ik wel benieuwd naar.
He Jan Anton,
Hoe kun je nu een opera-ervaring vergelijken met een schaaltje oesters of een suikerspin? Oke, je kunt het niet mooi vinden, maar om je er dan zo denigrerend over uit te laten... Ik vind het geen bijster sterke analyse.
Doctor Atomic gaat over de menselijke kwetsbaatheid en die wordt op allerlei manieren in de opera tot uitdrukking gebracht: van de gedichten van Beaudelaire en Donne tot het ´aantal calorieën´ van generaal Groves.
Het openingskoor (´We believed that´) pakt je gelijk bij je lurven, en doet je beseffen in welk tijdperk van de geschiedenis we zijn aanbeland.
Ik ben een grote John Adams fan. Hij heeft een geheel eigen idioom ontwikkeld dat mij erg aanspreekt. Hij weet treffend de recente geschiedenis en de actualiteit in zijn muziekstukken tot uitdrukking te brengen.
Drie jaar geleden was ik ook diep onder de indruk van zijn opera The Death of Klinghoffer (Nieuwe Luxor, Opera O.T.) en van zijn muziekwerk voor koor en orkest ´On the Transmigration of Souls´, ter nagedachtenis aan de slachtoffers van 11/9 (6/9/2003 concertgebouw, gevolgd door de 9e symfonie van Beethoven). De televisie uitzending met begeleidende documentaire /interviews /repetities vond ik zeer boeiend en indrukwekkend.
Groeten Leen (leenroetman@versatel.nl)
Ik ben het wel eens met je commentaar, hoewel: ik ben na de pauze wel gebleven. Naar mijn idee zat het probleem in het afgrijselijke "libretto".
Zie ook: http://blogger.xs4all.nl/mhuizing/archive/2007/06/28/249060.aspx
en
http://blogger.xs4all.nl/mhuizing/archive/2007/06/29/250212.aspx
mat
Een reactie posten